________________
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
તે નિસુણી નવ્યવહારિયો, કરી પ્રણામ તવ ભાખે રે; દેવ તુમારી કૃપા થકી, નગર બહુ સહુ રાખે રે. ચ૦૨૫ પણ પ્રભો દીપશિખા જિસી, નગરી કોઈ ન એહવી રે; ઇન્દ્રપુરી જસ આગલે, જોતાં ન દીસે તેહવી રે. ચ૦૨૬ ગૃહ પ્રાકાર વિહારમાં, માંડણી અભુત દીસે રે; વાસ્તુક શાસ્ત્ર તણી વિશે, જોતાં હિયડું હસે રે. ચ૦૨૭ મધ્યે પ્રથમ જિનવર તણો, વિહાર અછે ચહુ બારો રે; દ્વાર પ્રારંભી ચઉદિશે, આપણ શ્રેણિ ઉદારો રે. ચ૦૨૮ ચાર પોળ છે વપ્રની, ઈશાને રાજનિયા રે; અગ્નિકોણે વ્યવહારિયા, વાયુકોણે ક્ષત્રિયા રે. ચ૦૨૯ નૈઋત કોણે અપર જના, એણી પરે ગેહ નિવેશા રે; પદમ સરોવર પુર બહિ, દ્રષદ બદ્ધ સેતુ દેશા રે. ચ૦૩૦ વાપી કૂપ વનમાલિકા, પર્વ શસ્ત્ર બહુ ઠામ રે; તેહ નગરીનું જોવતાં, વાઘે મન અભિરામ રે. ચ૦૩૧ તેહ પુરીથી આવિયો, વણિક વ્યાપારને હેતે રે; પણ તે પુરી પાવન કરો, જોવાને સંકેતે રે. ચ૦૩૨ એહ વચન વરદત્તનું, નિસુણી આનંદ પામે રે; જ્ઞાનવિમલ ગુરુવયણથી, જિમ ભવિ અનુભવ કામે રે. ચ૦૩૩
|દોહા .. પ્રતાપસિંહ નૃપ ઉમહ્યા, પુરી દર્શનને કાજ; ચતુરંગ સેના પરિવર્યા, મંત્રીસર યુવરાજ. ૧ વિકટ સુભટ સાથે લિયા, વાજે વાજિંત્ર નાદ; હાથીના હલકા ઘણા, વાજે ઘંટના નાદ. ૨ સાથે લીઘો શેઠિયો, દેઈ આદર માન; ચાલ્યો રાજા ચોપગું, દેતો અઢળક દાન. ૩ તિલક કરે વ્યવહારિયા, નીરે ભરિયા કુંભ;
ગાય સવચ્છી લઘુકની, સતિલક વેદી બંભ. ૪ ૧. શેઠ ૨. મંદિર ૩. કન્યા
