________________
૧૫૪
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
ત્રૂટક
કિહાં એહવું દાન ન સુણ્યું, રાજા વિણ પરલોકને, ઇત્યાદિક વચને રોષ પામી, કુમર પામ્યો શોકને; એહવે ઘીર પ્રધાન આવી, રાય વિનવીને કહે, શ્રીચંદ્રને તુમો દિયો આદેશ, તિલકમંજરી કર ગ્રહે. ૩૪
ચાલ
તવ નરપતિ રે, કુમરની ખબર કરે જિસે, તવ સુણિયો રે, ગયો ૫૨દેશે કુમર તિસે; તેણે દુઃખથી રે, દુઃખીઓ પુરજન નૃપકુલ, નવિ ચાલે રે, ભાવિકર્મ પ્રતિ બળ. ૩૫ ત્રૂટક બળ કાંઈ ન ચલે કર્મ સાથે, કહે સવિ મળી ભાવિયા, એહવે જ્ઞાનવિમળ ગુરુ તિહાં, અતિ આનંદે આવિયા; સૂર્યવતીએ પ્રશ્ન કીધો, આપ પુત્ર અચ્છે કિહાં, જ્ઞાનબળથી સર્વ ભાખ્યું, ચરિત્ર યાવત્ ગમન જિહાં. ૩૬ II દોહા
હમણાં પરદેશે ગયા, તે શ્રીચંદ્ર કુમાર; વ૨સ અંતે મળશે સહી, જોડી રાજ્ય પરિવાર. ૧ રાજા રાણી હરષિયાં, સુણી નિજ પુત્રની વાત; શેઠ શેઠાણીને કહે, ઘન ઘન તુમો માય તાત. ગીત કવિત તિહાં તેહનાં, કહે બહુ બંદી ભટ્ટ; દાન માન પામ્યા ઘણા, ગલી ગલી ગહગટ્ટ. ૩ તિહાં મેં પણ બહુ ધન લહ્યું, જાઉં છું નિજ ગેહ; તે માટે મેં ભાષિયો, રાજપુત્ર સસનેહ. ૪ એહ ચરિત્ર નિજ સાંભળી, જે પામ્યો આનંદ; તે તો જાણે કેવળી, અ૫૨ ન જાણે મંદ. ૫ પ્રીતિદાન તસ આપિયું, કુમરે તેણી વાર; ગુડ ધૃત પ્રમુખ પ૨ને દીએ, જે પંથીજન ધાર. ૬
વળી તેહિ જ વેશે કરી, આગળ ચલ્યો કુમા૨; દૃશ્ય અદૃશ્ય કિહાં કણે, નિજ ઇચ્છા અનુસાર.
૧. પોતાનો
૭
