________________
ખંડ ૨ | ઢાળ ૧૩
૧૩૭
એહવા માંહે આવિયો, ઘીર પ્રઘાન ઉદાર; પ્રણમી શ્રી શ્રીચંદ્રને, મિત્ર ગુણચંદ્ર કુમાર. ૪ શેઠે ઘીરને નોતર્યો, ભક્તિ કરે ઘરી હર્ષ; ઘીર કરે હવે વિનતિ, પાણિગ્રહણ ઉત્કર્ષ. ૫ શેઠ કહે સુણો ધીરજી, દિન દોય પછી નૃપ પાસ; જાશે પુત્ર મળવા ભણી, તુમો પણ રહેજો પાસ. ૬ રાજાને તે વિનવી, તસ આયસ લહી ખેમ; કામ તુમારો થાયશે, તિલકમંજરી પ્રેમ. ૭ સૂર્યવતીની ભાણેજી, ચંદ્રકળા વહુ જેહ; તે પણ રાણીને મળે, વાઘ બહુલ સનેહ. ૮ પિતા વયણ મિત્રે સુપ્યાં, તે કહે કુમરને જામ; ચિંતે ચિત્ત એહવું તિહાં, કેમ પહોંચશે મન હામ. ૯ એમ વિચારી આવીયા, ભોજનશાલે કુમાર; દિવસ ભાગ છે આઠમો, ભોજનને આચાર. ૧૦ કહે માડી મોદક દિયો, માયે કરી હાડિ; પીરસ્યા મોદક બહુ પરે, કરી કરી બહુ લાડ. ૧૧ લાડૂ ગાડૂ જેવડા, લાખણીયા રસદાર; કસ મસીયા સિંહ કેસરા, સુધા શાક સિરદાર. ૧૨ ખંડ ખંડ દેઈ સર્વને, વહેંચીને તેણી વાર; વળી વૈકાલિક વિધિ કરે, અશનાદિ સુવિચાર. ૧૩ નિજાવાસે આવી કરી, કહે ગુણચંદ્રને એમ; કણકોટ પુરે થાપીયા, મંત્રી પ્રમુખ બહુ પ્રેમ. ૧૪ નામાં લેખાં તે કરો, એમ કહી જોડ્યો તથ્થ; બીજા પણ બહુ જોડીયા, જે જે ઠામ સમથ્થ. ૧૫ ચંદ્રકળા ઘર આવીયા, આણી અતિ આણંદ; ત્રિવિધ મેળ સવિ સાચવી, જેમ કલકંઠમાકંદ. ૧૬ ૧. હોંશ ૨. કોયલ ૩. આંબો
શ્રી. ૧૦
