________________
ખંડ ૧ / ઢાળ ૧
દુરારાધ્ય દૂર રહ્યું, જે કોઈ વિકટ પ્રચાર; તે તપથી સવિ સંપજે, હેલેથી તિણિ વાર. ૮ તપ તો વિવિધ પ્રકારનાં, બોલ્યા શક્તિ વિશેષ; પણ આંબિલ વર્લ્ડમાનનો, મહિમા અઘિકો રોષ. ૯ એકેકું આંબિલ વધે, યાવત્ શત પરિમાણ; ઓલી અંતે કીજીયે, પારણાનું મંડાણ. ૧૦ ઓલી ઓલી છેહડે, એકેકો ઉપવાસ; શક્ત નિરંતર કીજીયે, નહીં તો પારણ ખાસ. ૧૧ પાંચ સહસ્સ આંબિલ હોય, ઉપર વલી પચ્ચાસ; શત પરિમાણે જાણવા, ઓલીના ઉપવાસ. ૧૨ વરસ ચૌદ ત્રણ માસ દિન, વીશ અધિક તપ માન; અંતગડ સૂત્રમાંહે કહ્યો, સ્વયમુખ વીર ભગવાન. ૧૩ એ તપ કંચન ઘાતુ છે, જો સમતા રસ જુત્ત; શિવપદ પ્રાપણ હેતુ છે, એહ પરમ પદ સુત્ત. ૧૪ કર્મ નિકાચિત ત્રોડવે, સર્વારથ દિયે સિદ્ધિ; અણવાંછકપણે પામિયે, વિવિઘ ઋદ્ધિ બહુ લદ્ધિ. ૧૫ જેમ શ્રી વીરે પ્રકાશિયો, શ્રેણિક આગલ જેહ;
શ્રી શ્રીચંદ નરિંદનો, સંબંધે ગુણગેહ. ૧૬ यदुक्तं-श्री सिद्धिर्षिगणिनां पूर्वप्राकृतचरित्रे
जं चंदणेण अइआ, तविअ अइ गरुअ वद्धमाण तवं; तस्स फलेण हुओ सो, सिरिचंद निवो सया सुहिओ. १
અર્થ-અતીત કાલે ચંદનને ભવે જે અત્યંત (ગરુઅ) મોટું અબિલ વર્ધમાન નામા તપ કીધું, તેને ફળે કરીને તે શ્રીચંદ રાજા સદા સુખી થયો. ૧ गाथा-निव्वाण धम्मतित्थे, एरवय वासम्मि पुणपप्भारो;
जाओ पुण इह भरहे, बत्तीसप्पमययाहिवई. २ અર્થ-નિર્વાણી નામા તીર્થંકરના સમયે ઐરાવત ક્ષેત્રમાં પુણ્યવંતમાં શ્રેષ્ઠ એવો તે રાજા ફરી વળી આ ભરતક્ષેત્રમાં ઉત્પન્ન થયો, બત્રીશ હજાર દેશનો અઘિપતિ થયો. ૨
