________________
धर्मपरी
खम G
॥१४
॥
ढाल पहेली.
मुज लाज वधारो रे-ए देशी. ब्राह्मण कहे वातरे, सुण शेठ सुजातरे, दिन रयणी न जात चिंता ने मुजनेरे ॥ ते टालो जाश्रे, जेम सद्गति थाश्रे, तुं परम सखा कडं बुं तुजनेरे ॥१॥ चिंता हेतु दाखोरे, कांश मनमां न राखो, जे मुजने नाखो ते करशुं सहीरे ॥ सोमदत्त वली बोलेरे, तुं पुरुष अमोलेरे, तारे कोण तोले श्रावे श्ण महीरे ॥२॥ सोमा मुज कन्यारे, गुण लक्षणे धन्यारे, नहीं एवी अन्या सोपुं तुज नणीरे ॥ ब्राह्मण नहीं खीणोरे, जिन धर्मे लीणोरे, जोश प्रवीणो करजो एहनो धणीरे ॥३॥ शेठे कडं वारुरे, परमेसर सारुरे, एम करशुं विचारी आणी निज मंदिरेरे ॥ हिज सरगे पहोतरे, जिहां सुख बहोतरे, शेठ गुणयुत पाले पुत्रीनी परेरे ॥४॥ संगति साध्वीनीरे, साते धाते नीनीरे, जिन धरमे लीनी करती जिन पूजनारे ॥ दीठी रुरुदत्तेरे, लागी तस चित्तेरे, निज मित्रने पूढे ए केहनी धूवारे ॥ ५॥ मित्र कहे सुण नारे, सोमदत्तनी जारे, धनपाल घरे श्राश् वाधे सुंदरीरे ॥ रुखदत्त कहे परणीरे, करीश डं घरणीरे, ए अनोपम तरुणी सोवन मुघमीरे ॥ ६॥ हुती वमनागीरे, दीदिता
॥१४॥
