________________
|
तिहां देखीयो, मुनिवर साधुनो रूपरे ॥जाइ जाणीने मोह व्यापीयो, उसीसे मस्तक धरी नूपरे ॥ सा ॥ १३ ॥ वीरमती राणी देठी उतरी, बांधवने कर्यो रे प्रणामरे ॥ आलिंगन देश घणुं नीमीयो, पोहोंचो नाश् श्रापणे धामरे ॥ सा ॥ १४ ॥ क्रौच राजा तिहां तव जागीयो, राणी किहां गइ कहो आजरे ॥ पुष्ट मंत्री तिहां तव एम जणे, जुठ जुलं राणीने महाराजरे ॥ सा ॥ १५ ॥ खमणो वलग्यो तुम राणी नणी, हस्ते करी देखाडे तेहरे ॥क्रौच राजाए कोपी धनुष्य धर्यु, बाणे नेद्यो मुनिवर देहरे
सा० ॥१६॥ विषम बाण लाग्युं मुनिने घj, नूमि पडीयो मुनिवर स्वामरे ॥राग केष मोह मान परिहरी, मन धरी जिनवरना गुणग्रामरे ॥ १७ ॥ वीरमती ते देखी दुःख नयो, ना तणो उपन्यो सोगरे ॥ विलाप करे अति घणुं वलवले, धाजो |सहु श्रावक लोकरे ॥ सा० ॥१०॥ बहा खंमनी नवमी ढालमां, सुणजो सहुको बालगोपाखरे ॥ रंगविजयनो शिष्य एणी परे जणे, नेमविजयने हर्ष उजमाखरेसा ॥१॥
उदा. वीरमति विलाप करे अति, मुख करे हाहाकार ॥ बांधव ए मुज सोहामणो,
