________________
धर्म प०
॥ १०० ॥
घात, हत्यारो ए लोक सुणो वात, पोकारी राजा कने दंगावजो ए ॥ १० ॥ मुज इस्ते तुमे बोल दे, शिख सघली पाली लेर्ड, तव पुत्र बोल दीधो पिता करे ए ॥ प्राण गया लुब्धदत्तना, नरक द्वारे पहोंच्या तर्तना, शिख सहु करी पुत्रे तुंगनऊ दंडावीयो ए ॥ ११ ॥ पर विघन संतोषीयो, नर होये जो एहवो राशी यो, तो केम विप्र सजामां बोलीए ए ॥ वाडव कड़े तुमे सांजलो, श्रममां एहवो मा बोलो, साचां ते वचन बोलो तुमे आपणां ए ॥ १२ ॥ पांचमा खंड तणी कही, ढाल पहेली ए सही, श्रोता सांजलजो तुमे सहु मली ए ॥ रंगविजय शिष्य एम कहे, नेमविजय ते सहदे, निरवड़े साचो नर संसारमां ए ॥ १३ ॥
उदा.
खगपति कड़े द्विजवर सुणो, पूरव दिशि सुखखाण || विक्रमपुर सोहामणं, चतुर नर नारी वखा ॥ १ ॥ तात मात मुंज तिहां वसे, बोध जति करे तेह ॥ बोध पासे ाम मूकीया, सेवा विद्यानो बेद ॥ २ ॥ जणुं गणुं शास्त्रज घणां, गुरुनां करूं बहु काम | एक वार गुरु लुगकां, नदीए धोइ सुकाव्यां ताम ॥ ३॥
खंग ५
1| 200 ||