________________
HamaramanaKAAMRUNARIBRARASIMANDARINEERINEETINENIFERDURIKARYANAHason
जूठ ॥ करि नीकलतां नालुए, केश वलग्यो महा कूट ॥३॥ माया मुनि तव बोलीयो, सांजलो विप्र विचार ॥ वचन श्रमारां खंमीयां असत्य कीयां अपार ॥॥ जयं वचन तुमे कां करूं, जो नहीं मानो एह ॥ वेद पुराणे जे कह्यां, सत्य करो कांश्तेह ॥५॥ ब्राह्मण तव ते बोलीया, सांजलो ना सार ॥ वेद पुराणे नहीं सुण्यां, एहवां वचन जालगार ॥६॥ दी सांजव्यां जो. होये, वेद पुराणो मांहीं ॥ कपटी केता का नश्री, | विलंब करो बगे कांहीं ॥ ७॥ मनोवेग तव बोलीयो, सुणजो विप्र विचार ॥ सत्य वचन मुज बोलतां, शिक्षापात लहुं मार ॥ ७॥ ब्राह्मण वचन वलतो नणे, सांजल मूढ गमार ॥ योग्य वचन परकाशतां, को नवि दीये प्रहार ॥ ए॥
ढाल चोथी. एक दिन दासी दोमती, आवी श्रेणिक पास रे--ए देशी. वेषधारी मुनि तव कहे, सांजलो हिजवर जेहरे ॥ वेद पुराण सुएयु एशुं, तुम पास नाखशुं तेहरे ॥ वेषधारी ॥ १ ॥ कुरुजांगल हस्तीनागपुरे, पांमव पांच ते वातरे ॥ युधिष्टर जीम अर्जुन जलो, सहदेव नकुल प्रख्यातरे ॥ वे ॥२॥ धर्मराजाए मन । चिंतव्युं, पुण्य कीजे अपाररे ॥ विनय करी तेमावीया, खेचर सुर नर साररे ॥ वे० ॥
पाकमकामा