________________
धर्मपरी
खंग
॥
७॥
परनारी तणो दोष एक, वेद पुराणे जु विवेकरे ॥ जो देव तणा नहीं लीजे दोष, तो मीनमानो श्यो रोषरे ॥ सांग ॥ १४ ॥ वाडव वचन बोल्या तव सार, तुं वादी मोटो ) गुणधाररे ॥ जयवाद पाम्या तुमे अपार, विप्र हार्या श्रमे वीश वाररे ॥ सांग ॥१५॥ मनोवेग वली बोल्यो ताम, पवनवेग सुणो अनिरामरे ॥ देव तणा गुण दीठा तुममे, काम विकार कह्या अममेरे ॥सां॥१६॥ मदन महा सुनट जीत्यो जेह, देव करी मानो तुमे तेहरे ॥ नवी चले रामा रूपने देखी, विषयने नाखे उवेखीरे ॥ सांग ॥१७॥ सराग वचन जे बोले वाम, ते उपर न धरे मन कामरे ॥ इंजिनां सुख करे असार, ते देव कहीए निरधाररे ॥सांग॥१॥ शील सहस्र पाले अढार, ते तारण तरण संसाररे॥ एहवा जाणो जिनवर देव, नावे जगते करो सेवरे ॥ सांग ॥ १५ ॥ त्रिनुवन | नायक सेवे जेह, स्वर्ग मुक्ति पामे तेहरे ॥ जीती करी वामवने वेगे, वनमां श्राव्या धरी तेगेरे ॥ सांग ॥ २० ॥ खंड बीजानी सोलमी ढाल, सांजलजो बाल गोपालरे ॥ रंगविजयनो शिष्य दयाल, नेम कहे थइ उजमालरे ॥ सांग ॥१॥
. उदा. । पवनवेग तव बोलीयो, सांजलो ना विचार॥देव दोष जे दाखव्या, सत्य वचन ते
