________________
ढाल पंदरमी.
अणसणरारे योगी-ए देशी. विश्वानल आनंद्योताम, सांजल पवन अमारो कामरे ॥ सुणजो तमे जाय॥जो एक पोहोर मलशे संजोग, तो नवि पम्शे कांश विजोगरे ॥सु॥॥ बिरूल बोलीने चाल्यो जाम, अगनि गयो गंगातट तामरे ॥ सु० ॥ म्नान करवा आव्यो जम जांहीं, विश्वानल खोसीयो त्यांहीरे ॥ सु० ॥ ॥ जम श्राव्यो जमना तट जाम, संघले देखी निरंजन गमरे ॥ सु० ॥ वमन करी तव काढी नार, बाया सांती कोतर मोकाररे ॥ सु०॥३॥ जम जल पेसी करे सनान, संध्या तरपण मांड्यो ध्यानरे । सु०॥ अगनि अपूरव रूपज लीध, बानूषण सघलां अंगे कीधरे ॥ सु॥४॥ बाया पासे आव्यो ताम, हास्य वचन बोल्यो अनिरामरे ॥ सु०॥ साचुं सांनल सुंदरी आज, अमे सायु तमारं काजरे ॥ सु ॥५॥ त्रिजुवन मांहीं मोटो ढुं देव, सुर नर किंनर करे मुज सेवरे ॥ सु॥ तेत्रीश क्रोम तणो हुँ मुख, हुं देखें सघलाने सुखरे ॥ सु० ॥६॥ होम हुताशन जे करे मुज, मारो नाम राखे ते गुजरे ॥ सु० ॥ मुजने जे वली दीये । दान, तेहने वाधे सुख संतानरे ॥ सु० ॥॥ आपण बेहु डं रूप निधान, नावे दीजीए
