________________
ભવ ૧૮ મો
આ હકીકતની જાણ થતાં જ પ્રજાપતિ રાજા ભયથી વ્યાકુળ બની ચિંતવવા લાગે કે-“અહો ! કુમારોએ બહુ જ છેટું કર્યું છે. સેવકને અપરાધ થતાં સ્વામી દંડાય એ ન્યાયે મારા માથે તે ધર્મસંકટ જ આવી પડ્યું છે.”
પછી તુરત જ દૂતને રાજાએ પાછા બોલાવ્યો. પ્રથમ કરતાં ચારગણું ભેટવું આપી તેને વિશેષ પ્રકારે સત્કાર કરતાં કહ્યું :
હે મહાશય ! કુમારોએ બાળચેષ્ટા કરી તમને બહુ સતાવ્યા છે. છતાં તમે મનમાં કોપ ન કરશો. અપમાન ભૂલી જજો. મને આપના માટે તેમજ રાજા અશ્વગ્રીવ માટે બધા કરતાં વિશેષ બહુમાન છે.”
ચંડવેગ દૂત રાજા પાસે પહોંચે તે પહેલાં જ તેના સાથી પુરુષોએ ત્રિપૃષ્ઠકુમારના પરાક્રમની વાત અશ્વગ્રીવ રાજાના કાને પહોંચાડી દીધી હતી. ચંડવેગ દૂતે રાજા પાસે આવી બધે વૃત્તાંત જણાવતાં કહ્યું :
હે રાજન! કુમારના વર્તનથી પ્રજાપતિ રાજાને તે બહુ જ ખેદ થયા છે. રાજાને કઈ વાંક નથી. એઓ આપની આજ્ઞા વિનય સહિત ધારણા કરી રહ્યા છે અને આપના ગુણ ગાઈ રહ્યા છે.”
આ હકીકત સાંભળતાં જ રાજાને પેલા નિમિત્તરૂનું વચન યાદ આવ્યું, ભયથી મન કંપવા લાગ્યું. તે ચિંતવવા લાગે ?
અહો! નિમિત્તજ્ઞનું એક વચન બરોબર સાચું પડ્યું. હવે જે બીજુ વચન પણ સાચું પડે, તે જરુર મારું અમંગળ થવાનું જ.”
રાજાએ બીજા દૂતને બોલાવી આજ્ઞા કરીઃ
“તું પ્રજાપતિ રાજા પાસે જઈ મારી આજ્ઞા જણાવ કે તે શાલિક્ષેત્રને રંજાડનાર સિંહનું નિવારણ કરે.”
“જેવી દેવની આજ્ઞા” એમ કહીને દૂતે પ્રજાપતિ રાજા પાસે આવી અશ્વગ્રીવની આજ્ઞા જણાવી. રાજાએ એને સ્વીકાર કર્યો. કુમારને ઠપકો આપતાં કહ્યું :
