________________
કુંવરી કાણી ને રાજા કાઢિયા : ૨૩૭ વ્યવસ્થા જલદી કરીએ. ભલે વાસવદત્તા વીણા શીખે. તમે અને હું બરાબર એક માસે એની પરીક્ષા લઇશું. જોઈ એ, વાસુ કેટલી ઝડપ કરે છે!’
‘ભલે, પણ પછી મહિના થતાં થતાં કાંક લડવા ઊપડશે। તા નહિ જવા દઉં! રાજાઓને તા આખી પૃથ્વી મળે તાય કયાં પગ વાળીને બેસવું છે ? કરોડા માણુસ સમાય તેવી મેાકળી પૃથ્વી તમારા જેવા વીર નરને સાંકડી પડે છે.’ વાસવદત્તાએ વ્યંગ કર્યો. એમાં પિતાની ખુશામત પણ હતી. પુત્રીના પ્રશ્નના જવાબ વાળ્યા વિના, એને ખભે હાથ મૂકી અવન્તિપતિ ઊભા થયા.
· શિવાદેવી ગઈ અને હું ઘરડા થઈ ગયા, વાસુ !
"
પણ તમારી તલવાર કાં ઘરડી થઈ છે!' વાસવદત્તાએ કહ્યું
6
તલવાર વૃદ્ધ થાય તે તા ક્ષત્રિય જીવતા મરી જાય, કેમ મંત્રીરાજ !? અવન્તિપતિએ હાસ્યમાં જવાખ આપ્યા.
અવશ્ય મહારાજ ! અને હજી તેા જમાઈરાજ પશુ શેાધવાના છે ને! દશમા ગ્રહની શેાધ તા કરવી જ પડશે ને. ઘરડા થયે કેમ ચાલશે?' મંત્રીરાજે સૂરમાં સૂર પુરાવ્યે. મત્રોરાજ, મારે વંકાયેલા દશમા ગ્રહ જેવા જમાઈ નથી લાવવેા. એ વાતમાંથી મેં હાથ જ ખેંચી લીધેા છે. મારી વાસવદત્તા સ્વયંવરથી ને વરશે. મારે કુલડીમાં ગાળ ભાંગવા નથી.'
'
6
વાસવદત્તા શરમાઈને ઊભી રહી, આસમાની સાળુમાં છુપાયેલું એનું પૂર્ણ ચંદ્ર જેવુ' મુખ અપૂર્વ શેાલા ધરી રહ્યું.
