________________
અવનિપતિ પ્રણોત : ૧૩ ઉજૈનીમાં જ રહેવા દીધું. એ ખાલી હાથે પાછો ફર્યો ને એણે પ્રદ્યોતને હાજર કરવા હુકમ આપે છેડી વારમાં જંજીરમાં જકડાયેલા રાજાને હાજર કરવામાં આવ્યા.
અરે, એના લલાટ પર “ દાસીપતિ” શબ્દ ડામો! જીવે ત્યાં સુધી સ્ત્રીઓ એનાથી ધૃણા કરતી રહે. સંસાર એના કામાભિલાષને જાણે! અને જ્યારે પણ અરિસામાં પિતાનું મુખારવિંદ નિહાળે ત્યારે પિતાના આ નિંદ્યકર્મથી એને સદા લજજા આવતી રહે. આ રીતે નવાં પાપકર્મથી કદાચ બચે તે!”
થોડી વારમાં રાજા પ્રદ્યોતના કપાળમાં “દાસી પતિ” શબ્દ ચંપાઈ થયા. એ અભિમાની રાજાએ ચુંકાર પણ ન કર્યો.
“ચાલો, એને આપણી સાથે લઈ લે. આપણી રાજધાનીમાં એ રહેશે.”
બીજે દિવસે અવન્તિને રાજઅમલ ત્યાંના કુશળ કાર્યવાહકોને સોંપી રાજર્ષિ ઉદયન પાછો ફર્યો સેનાએ દડમજલ કૂચ શરૂ કરી.
ત્યાં તે અનરાધાર વરસાદ લઈને ચોમાસું આવ્યું. કૂચ માટેના રસ્તા નકામા થઈ ગયા. રાજાએ માર્ગમાં જ પડાવ નાખે.
શ્રાવણના દિવસો હતા. સાંવત્સરિક પર્વ ચાલતું હતું. ભગવાન મહાવીરના આ ભક્ત આઠ દહાડા માટે દાનધર્મ ને વ્રત, જપ, તપની રેલ રેલાવી. આજે એ પર્વનો અન્તિમ દિવસ હતું. રાજા ઉદયને સવારમાં જ જાહેર કર્યું:
