________________
કહેવત વાસ્તવિક નથી પણ ખોટી છે. દરેક વસ્તુ વાસ્તવિકપણે વિચારતાં શીખવું જોઈએ. જો યથાર્થપણે વિચારાય તો સમજાય તેમ છે કે ધર્મી કદિપણ દુઃખી હોય જ નહિ.
સભા : તો પછી જેટલા જેટલા દુઃખી તેટલા તેટલા પાપી એમને ?
પૂજયશ્રી : જરા બરાબર સાંભળો અને વિચારો તો ખરા ! હું તો એમ જણાવું છું કે ધર્મથી દુ:ખ કદિપણ આવે નહિ અને પાપથી દુ:ખ ઉત્પન્ન થયા વિના રહે નહિ. ધર્મીને ઘેર ધાડ હોય જ નહિ અને પાપીને ઘી-કેળા એટલે કે વાસ્તવિક સુખ હોય જ નહિ. આ વસ્તુને સમજવાને માટે પૂર્વ જન્મનો પણ ખ્યાલ રાખવો જોઈએ. વર્તમાનમાં એક માણસ ધર્મ કરી રહ્યા છે. ધર્મી છે, પણ પૂર્વે તેણે જે પાપ કર્યું હોય તે ક્યાં જાય? પૂર્વનું પાપ તો ભોગવવું જ પડે ને ? પૂર્વના પાપના યોગે દુ:ખ આવે, તો એથી ધર્મી ધર્મને વખોડે નહિ. ધર્મમાં તો એ તાકાત છે કે પૂર્વના પાપકર્મોની પણ ધર્મ દ્વારા નિર્જરા થઈ શકે છે. તેમજ ધર્મથી ભવિષ્યનું પણ શુભ જ થાય છે. એટલે એ વાત તો સુનિશ્ચિત જ છે કે, ધર્મ ધર્મરૂપે જ કરાય, તો ધર્મથી દુ:ખ થાય જ નહિ.
આ વસ્તુ વિવેકપૂર્વક વિચારી લો, સમજી લો અને ધર્મીને ઘેર ધાડ, એમ કહીને ધર્મ કરવાથી ધાડ આવે છે, એવું ધ્વનિત ન કરો. તેમજ પાપીને ઘી કેળાં એમ કહીને જે પાપ કરે તે સુખી થાય એવું ધ્વનિત ન કરો !" “ધર્મથી તો સુખ જ થાય અને પાપથી દુ:ખ થયા વિના રહે જ નહિ એ વાતને બરાબર યાદ રાખો ! પાપી પણ જો વર્તમાનમાં સુખી દેખાતો હોય, તો સમજો કે પૂર્વના પૂણ્યના પ્રતાપે એ દશા છે. પણ વર્તમાનમાં આચરાતાં પાપો જ્યારે ઉદયમાં આવશે, વર્તમાનની પાપી કાર્યવાહીનું ફળ ભોગવવાનો જ્યારે અવસર આવશે, ત્યારે કોણ જાણે, કેવી દુ:ખમય દશા થશે ? અર્થાત્ ધર્મ ખોટી રીતે વગોવાય અને પાપને એ રીતે ઉત્તેજન મળે એવું ધર્માત્માઓએ તો કદિ બોલવું જ જોઈએ નહિ અને વિચારવું જોઈએ પણ નહિ.
અમોધ વિજયાશક્તિ શ્રી લક્ષ્મણ મૂચ્છ અને જાગૃતિ...૩ બ
