________________
સિદ્ધિ નથી. “દીક્ષા લેવી એટલે આરંભાદિના સઘળા ય પાપથી નિવૃત્ત થવું. એ આરંભાદિમાં કાયરતાના કારણે આત્મા ફરી ફસાઈ ન પડે તેની તારે કાળજી રાખવી. આ પ્રમાણે સત્ત્વશીલ બનીને જો તું આરંભ નિવૃત્ત જીવન ગાળીશ, તો જ્ઞાનીઓ ફરમાવે છે કે, આરંભથી નિવૃત્ત થયેલા આત્માઓને આ ભવમાં તેમજ પરભવમાં પણ પરમ કલ્યાણનો લાભ થાય છે.”
દીક્ષા લેવા માટે આવેલાનો ઉત્સાહ વધે તેવી રીતે આ જાતનો ખ્યાલ આપ્યા પછી, જ્ઞાનીઓ ફરમાવે છે કે, “તેને એક બીજી વાતનો પણ ખ્યાલ જરૂર આપી દેવો. સાધ્વાચારનું કથન કરવામાં જ તેને એમ પણ કહી દેવું કે, “અનંત ઉપકારી શ્રી જિનેશ્વરદેવોએ ફરમાવેલી આજ્ઞાની જે આત્માઓ ઉત્તમ પ્રકારે આરાધના કરી શકે છે, તે આત્માઓ ભવક્ષય કરવાના પોતાના શુભ ઇરાદાને સુસફળ બનાવી શકે, એ નિ:શંક વાત છે પણ વિરાધેલી આજ્ઞા સંસારદુ:ખરૂપ મહાભયંકર ફળ દેનારી થાય છે. જેમ કુષ્ઠાદિ વ્યાધિવાળો વિના દવાએ જેટલો વખત જીવે છે, તેના કરતા જો તેવો રોગી દવા પામીને અપથ્યને | સેવનારો બને તો હેલો વિનાશને પામે છે, એ જ રીતે સંસારરૂપ રોગની સંયમરૂપ દવા પામ્યા પછીથી, અસંયમ રૂપ અપથ્યને સેવનારો | £ ભગવાનની આજ્ઞાના વિલોપન વડે દુરાશયવાળો બનવાથી, સંયમને નહી પામેલા બીજાઓના કરતાં અધિક કર્મને ઉપાર્જ છે. અર્થાત્ સંયમ એ ઉત્તમમાં ઉત્તમ ઔષધિ છે. કર્મરૂપ વ્યાધિનો નાશ કરવા માટે તે અનુપમ ઔષધ રૂપ છે. જે એને ખાઈ જાણે અને સેવવા યોગ્ય પથ્યને સેવી જાણે, તેનો ભવરૂપી રોગ નિર્મળ થયા વિના રહે નહિ! પણ ઔષધ લીધા પછીથી જે અસંયમરૂપ અપથ્યને સેવવા મંડી પડે, તે શ્રી જિનેશ્વરદેવની આજ્ઞાની વિરાધનાના યોગે દુરાશયવાળો બનતાં તે મહાદુષ્કર્મને ઉપાર્જ છે અને એથી ભવક્ષયના હેતુથી પણ સંયમને ગ્રહણ કરનારો તે જ આત્મા પોતે કરેલી વિરાધનાના પાપોથી પોતાના ભવોની વૃદ્ધિ કરનારો બને છે.”
ધર્મવ્યવહારની આડે આવે તે બધા પાપવ્યવહારો...૯
