________________
સ્વજનનું મરણ, પાછળનાઓને
ચેતવે છે
શ્રી રાવણના વધની વાતના વર્ણનમાં આ પ્રકરણ શ્રેષ્ઠ ઉપદેશની ધારા વહાવે છે. તેમાં વર્તમાન સદીનો દાખલો અદ્ભુત છે. માણસ મરે એટલે પુણ્ય-પાપ નાશ પામે એમ નહીં. કર્મના સંબંધથી છૂટવા માટે ધર્મ જરુરી છે. અને તે માટે નિષ્પાપ જીવન જોઈએ. તેમજ સત્ત્વ વિના એવું જીવન જીવાય નહીં, વિગેરે ખૂબ જ મનનીય વાતો શાંતચિત્તે વાંચવા જેવી છે.
મોક્ષ સામ્રાજ્ય સાધવાનું સાધન દીક્ષા છે. તેથી શ્રીરાવણના અગ્નિસંસ્કાર પછી શ્રી રામચન્દ્રજીએ જ્યારે રાજ્યગ્રહણ કરવાની વાત કરી ત્યારે શ્રી કુંભકર્ણ આદિએ દીક્ષાગ્રહણની વાત કરી છે.
શ્રી અપ્રમેયબળ-કેવલજ્ઞાનીની દેશનામાં સૌ પહોંચ્યા, શ્રી ઇન્દ્રજીત આદિએ પોતાના ભૂતપૂર્વ-ભવોની વાતો પૂછતાં મુનિવરે વર્ણવેલા આ પૂર્વભવોના વર્ણનમાં પ્રવચનકારશ્રીએ “ધર્મ શા માટે ?” આ વિષયને એંસી વર્ષ પૂર્વે પણ શાસ્ત્ર પરિકર્મિતમતિથી કેટલો સ્પષ્ટ વર્ણવ્યો છે કે જે આજીવન શાસ્ત્રવચનોનો ટંકાર જેવી તેઓની નિર્મળકીતિનો જયઘોષ કરનાર છે. ચાલો આપણે સ્વયં વાંચીએ અને વિચારીએ. આ
૧૪૭
