________________
.....લંત વિજય... ભ૮-૪
સાચવવા કે તમારું સ્થાન સાચવવા નથી આવતા, પણ ધર્મસ્થાનોમાં O) તમે આવો છો તે કેવળ તમારા આત્માના ગુણોને ખીલવવા માટે જ
આવો છો. સંસારથી મૂકાવું છે અને મોક્ષસુખ જોઈએ છે, એ માટે તમે આવો છો. સંસાર તમને ઝેર જેવો લાગે છે માટે આવી છે. સંસારની કોઈપણ વસ્તુનો તમારી સાથે યોગ ન રહે એવી સ્થિતિ મેળવવા માટે આવો છો. તમારી જો આ દશા હોય, તો ધર્મોપદેશક કદાચ પોતાની જવાબદારી ભૂલે, તો ય તમે લઘુકર્મી ધર્મોપદેશકને ઉન્માર્ગે જતાં બચાવી શકો.
ધર્મોપદેશક કોને કોને શું કહે ? | ‘મારે મારા આત્માના દબાઈ ગયેલા ગુણોને ખીલવવા છે. એ અહીં તમારું ધ્યેય હોવું જોઈએ. પરના યોગે હું અનંતકાળથી આ સંસારમાં રૂલી રહ્યો છું. માટે ધર્મસ્થાનમાં જાઉં છું તે પરથી સ્વ ને મૂકાવવા. પરથી છૂટવાના સ્થાનમાં પરથી પાવાની અભિલાષા ન રાખો. તેવી અભિલાષા આવી જાય તો આત્માને ઠપકો આપો. દુનિયાઘરીના સુખો પણ દુ:ખરૂપ લાગે, એમ સમ્યગૃષ્ટિને માટે શાસ્ત્રોમાં કહયું છે ને? તેવું કેમ કહાં? વસ્તુતઃ તે સુખો નથી પણ દુઃખો છે. માટે જ ને ? આ સ્થાનોમાં વૈરાગ્યની ભાવના ખીલવવી જોઈએ. જૈનશાસનનો વક્તા એ જ કહે અને શ્રોતા એ જ વિચારે. ધર્મસ્થાનોમાં વાતો વૈરાગ્યની હોય, પણ દુનિયાદારીમાં મોજ કરવાની વાતો ન હોય. ઋદ્ધિવાળાનું વર્ણન આવે, એટલે વક્તા જો એમ કહે કે, 'જોયું ? પૂર્વે કેવા ઋદ્ધિવાળા હતા ? તમે કેવા કંગાળ છો ? તેમના જેવા ઋદ્ધિવાળા બનો.' તો તો કહેવું પડે કે, “એ ધર્મોપદેશક પોતાની જાતને, આ પાટને અને ભગવાનના શાસનને લજવનારો છે !' ધર્મોપદેશક તો ઋદ્ધિસંપન્નને ય ત્યાગ કરવાનું કહે અને કંગાળને ય તૃષ્ણા છોડવાનું કહે. જેની પાસે હોય તેને અને ન હોય તેને પૌદ્ગલિક વસ્તુમાત્રની તૃષ્ણાનો ત્યાગ કરવો એ જ કલ્યાણકારી છે, એમ ધર્મોપદેશક ઋદ્ધિસંપન્ન અને કંગાળ બંનેને કહે.
