________________
૧૦૪
.....લંકા વિજય.... ભાગ-૪
સ્તવનો, સ્તુતિઓ, સજ્ઝાયોના ભાવાર્થમાં એવા એકતાન બનો કે એ બોલતાં ને સાંભળતા વૈરાગ્ય આવે. ન કેમ આવે ? ખેંચાઈને આવે. પણ અર્ધી બનવું જોઈએ. આજે કેટલાક જે વૈરાગ્યના અર્થી હોવા જોઈએ, તે વૈરાગ્યના વૈરી બન્યા છે. અને એથી જ આજે ત્યાગમાર્ગની સામે હલ્લો છે.
સ્પર્શવેધી રસ કાટવાળા લોઢાને સોનું બનાવી શકતો નથી. સોનું બનાવવું હોય તો કાટને કાઢવો જોઈએ. એ જ રીતે શ્રી વીતરાગ પરમાત્માના પાદસ્પર્શથી જેણે નિર્મળ બનવું હોય, તેણે પોતાની અયોગ્યતારૂપ જે કાટ હોય, તેને પહેલાં દૂર કરવો જોઈએ. આત્મામાં યોગ્યતા હોય તો શ્રી જ્ઞેિશ્વરદેવના પાદસ્પર્શથી આત્મા જરૂર નિર્મળ થાય. માટે એ યોગ્યતા કેળવવાની જરૂર છે.
શ્રી રાવણે શ્રી શાંતિનાથ ભગવાનની કરેલી સ્તુતિના છઠ્ઠા શ્લોકનો ભાવ એ છે કે, “હે પ્રભો ! આપના ચરણકમળના પ્રણામ સમયે થતાં ભૂમિના સ્પર્શથી ભાલ ઉપર લાગતી રજકણ મારા માટે શ્રૃંગારના તિલકરૂપ થાઓ !” વિચારો કે, એ નમસ્કાર કેવો અને એ નમસ્કાર પાછળ ભાવ કેવો ? આજે પૂરાં, અડધાં પણ નહિ, એવાં ખમાસમણાં દેનારને, એની વાસ્તવિક કલ્પના ક્યાંથી આવે ? શ્રી જિજ્ઞેશ્વરદેવને નમસ્કાર કરતાં ભાલ ઉપર કદિ ક્ષતઘા થયો ? શ્રી રાવણ તો કહે છે કે, “એવી રજકણ મારા ભાલ ઉપર શ્રૃંગારના તિલકરૂપ થાઓ !' ભગવાનની ભૂમિનું પણ ભાલ દ્વારા સ્પર્શન કરું છું. એમાં શરમ જેવું નથી હોં ! પણ આજ્નાઓની વાત ન્યારી છે.
શ્રી જિનેશ્વરદેવાદિની સેવામાં
જે વપરાય તે જ વસ્તુતઃ સાર્થક છે સ્તુતિના સાતમા શ્લોકનો ભાવ એ છે કે, “હે પ્રભો ! આપને ભેટરૂપ કરેલ પુષ્પ અને ગંધ આદિ પદાર્થો દ્વારા, મારી રાજ્ય સંપદારૂપ વેલડીનું સદા ફળ હો !” રાજ્ય સંપદારૂપ વેલડીનું વાસ્તવિક ફળ, શ્રી