________________
અવસરે બધું છોડે પણ ધર્મ તજે નહિ. ધર્મ ગયા બાદ પૌદ્ગલિક આબાદી એ તો ભયંકર બરબાદી છે. શીલ ગયું પછી ગમે તેવું દુન્યવી સુખ મળ્યું, પણ તેની કિંમત કશી નથી. શીલની કિંમત સમજનારાઓ, શીલ કરતાં ગમે તેટલી સંપત્તિની કે જીવનની પણ કિંમત વધારે આંકતા નથી.
તારક તીર્થ પ્રત્યે જેને ભક્તિ નથી તે જૈન નથી સભા : એક સિદ્ધગિરિ જશે તો બીજા ઘણા ઉભા કરીશું, એમ આજનાઓ કહે છે.
પૂજ્યશ્રી : કારણકે - એમને શ્રી સિદ્ધગિરિજીની કિંમત | જ નથી. જો શ્રી સિદ્ધગિરિજીની કિંમત હોય તો આમ બોલાય નહીં. “કાંકરે કાંકરે અનંતા સિદ્ધા" એવી ભૂમિ શ્રી સિદ્ધગિરિ ઉભા કરવાને જોઈશે ને ? નવા સિદ્ધગિરિ ઉભા કરવાની વાતો કરનારા તે ક્યાંથી | $ લાવશે ? શ્રી સિદ્ધગિરિજી માટેની લડત એ ત્યાંના સોના-રૂપા માટેની નથી પરંતુ ધર્મ માટેની છે. એમાં હેતુ ધર્મરક્ષાનો છે. આત્માને તરવાનું ! એ પણ એક અનુપમ સાધન છે. પવિત્ર ક્ષેત્રોના પ્રતાપે આત્મામાં પવિત્ર ભાવનાઓનો સંચાર થવા પામે છે. એ સમજો અને નક્કી કરો કે - તારક તીર્થ પ્રત્યે જેને ભક્તિ નથી. તે જૈન નથી.
અહીં પણ સવાલ મહાસતી સીતાજીના શીલનો છે. રાજ્ય કે સ્ત્રી માટે શું શ્રી રામચંદ્રજીનું યુદ્ધ છે? જો માત્ર રાજ્ય કે ભોગને માટે આ યુદ્ધ હોત અને આજના કેટલાકોના જેવી શ્રી રામચંદ્રજીની બુદ્ધિ હોત, તો તેઓ શ્રી રાવણની માંગણી સ્વીકારત પણ એમ બન્યું નહિ કારણકે સીતાજીના શીલનો એ મુખ્ય સવાલ હતો.
મંત્રીલરોએ ફરીથી પણ ન શ્રીમતી સીતાજીને છોડવાની આપેલી સલાહ સામન્ત નામના દૂતે શ્રી રાવણ પાસે જઈને બધી હકીકત કહી. શ્રી રામચંદ્રજીએ અને શ્રી લક્ષ્મણજીએ જે જવાબ આપ્યો હતો તે જણાવ્યો એટલે શ્રી રાવણ ફરીથી મંત્રિવરોની સલાહ માગે છે અને પૂછે છે કે, “કહો, હવે હાલમાં શું કરવા યોગ્ય છે?”
સલાહ માંગવી ખરી પણ માનવી નહિ. ત્યાં શું થાય ? એ આ
ઉન્માદ, હિતકર વાતને પણ સચવા દેતો નથી...૪
