________________
૩૨૭
કરવામાં પણ પાપ છે, તેમ ઉસૂત્રભાષીની સાથે તેને ઉત્તેજન આપનારી વાત કરવામાંય પાપ છે. શ્રી હનુમાન હિંમતથી જેમ જાહેર કરે છે તેમ તમે પણ ઉત્સુત્રભાષી બનેલાને કહી શકો છો કે, હવે બસ ! આજ સુધી અમે ચરણે ઝૂક્તા હતા, કારણકે તમે પ્રભુમાર્ગને વફાદાર છો એમ અમે માનતા હતા. પણ હવે અમે સમજ્યા છીએ તમે શાસનને બેવફા નિવડ્યા છે. કારણકે ઉસૂત્રભાષણ કરો છો અને તેના સ્પષ્ટ ખુલાસા આપતા નથી, છતાં શાંતિનો દંભ કરો છો. એટલે તમે શાસનથી આઘા બન્યા તો અમે પણ તમારાથી આઘા જ સારા.'
છેવટે શ્રી હનુમાન ચેતવણી આપતાં શ્રી રાવણને કહે છે કે, “આ તમારા આખાય પરિવારમાં એક પણ માણસને એવો હું નથી જોતો કે, જે એકલા શ્રી લક્ષ્મણજીથી પણ તમારું રક્ષણ કરી શકે પછી તેમના વડિલ બધુ શ્રી રામચંદ્રજીની વાત તો દૂર રહી.”
શ્રી હનુમાને તો આ કહાં, પણ નશામાં ચઢેલા શ્રી રાવણ સમજે શાના? કારણકે હવે તેમનો વિનાશકાળ નિફ્ટ આવે છે. શ્રી હનુમાનનું કથન સાંભળી શ્રી રાવણ ઉલ્ટા વધારે ક્રોધમાં આવ્યા. શ્રી હનુમાનના સાચા શબ્દો પણ શ્રી રાવણથી સહાયા નહિ. શ્રી રાવણે ભ્રકુટી ચઢાવી અને એથી શ્રી રાવણની આકૃતિ ભયંકર બની શ્રી રાવણે ઘતથી હોઠ પણ કરડ્યા ને એ રીતે ક્રોધથી ધમધમી ઉઠેલા શ્રી હનુમાનને કહ્યું.
એક તો તું મારા દુમનના આશ્રયે ગયો છે. અને અશત્રુ એવા મને પણ તે શત્રુ બનાવ્યો છે, તેથી મને ખાત્રી થાય છે કે તું મરવાની ઇચ્છાવાળો, તને જીવન ઉપર વૈરાગ્ય કેમ આવ્યો છે ?” વધુમાં શ્રી રાવણ શ્રી હનુમાનને કહે છે કે ખરી પડેલા અંગવાળો કેઢિયો પોતે મરવાને ઈચ્છે તો પણ હત્યાના ભયથી કોઈ તેને હણતું નથી. તો એ જ રીતે એવા દૂત તને કોણ મારે ? અર્થાત્ હું તને હણીશ તો નહિ. તે છતાં પણ એટલી શિક્ષા તો જરૂર કરીશ કે “હમણાં જ તને ગધેડા ઉપર બેસાડીને, પાંચ શિખાઓવાળો બનાવીને, લંકની અંદરના પ્રત્યેક માર્ગ ઉપર લોકોના ટોળાની સાથે ફેરવવામાં આવશે.”
શ્રી હનુમાન દેવરમણ ઉધાનમાં...૧૨
