________________
ઉ૦૭
પોલીસની ટુકડીઓ તેને પકડવાને મોક્લવી પડે છે. છતાં એમ પણ બને છે કે બહારવટીયો હોય દક્ષિણમાં અને અમલદારો જાય ઉત્તરમાં ! કેટલાક બહારવટીઆનો ત્રાસ એવો કે અમલદારોને પણ ભાગતા રવું પડે. એ રીતે શ્રી હનુમાન પણ જાણે કે પહેલેથી જ ત્રાસ વર્તાવવા માંડે છે, કે જેથી બીજાઓ એ સાંભળી સાંભળીને પણ શ્રી હનુમાનથી ડરે. પરાક્રમીઓનાં કામો આ રીતે પણ કેટલીક્વાર સરળ બની જાય છે, એનું નામ સાંભળે ને દુશ્મનના લડવૈયા કંપે. જો કે પરાક્રમનો એવો ઉપયોગ પ્રશંસાપાત્ર નથી, પણ આ તો વસ્તુસ્થિતિ બતાવાય છે, એ પાછ ભૂલશો નહિ.
કિલ્લાના વજમુખ નામના જે દરવાનનો શ્રી હનુમાનજીએ ઘાત ર્યો, તેને લંકાસુંદરી નામની દીકરી હતી. કે જે વિદ્યાના બળવાળી હતી. પોતાના પિતાનો વધ થવાથી ક્રોધમાં આવેલી તેણે શ્રી હનુમાનની સામે યુદ્ધ માટે આહ્વાન કર્યું. અને આકાશમાં પર્વત છે. ઉપર પ્રહાર કરતી વીજળી જેમ ફરે, તેમ શ્રી હનુમાનજી ઉપર વારંવાર પ્રહારો કરતી તે યુદ્ધમાં ચતુરાપૂર્વક ઘૂમવા લાગી. પરંતુ શ્રી હનુમાન
સ્ત્રીને મારવાનું કે તેની સામે શસ્ત્ર ઉઠાવવા ઈચ્છતા ન હતા. જ કારણકે ક્ષત્રિયો સ્ત્રીને મારતા નથી. અગર સ્ત્રીની સામે શસ્ત્રો ૬ ઉઠાવતાં નથી. એટલે શ્રી હનુમાને પોતાનાં શસ્રો વડે લંકાસુંદરીના શસ્ત્રોને છેદી નાંખ્યા અને પાંદડા વિનાની લતાની જેમ તેને તરત જ શસ્ત્રોથી રહિત બનાવી દીધી.
લંકાસુંદરી સાથે શ્રી હનુમાનનો ગાન્ધર્વવિવાહ આ પછી તે લંકાસુંદરી ‘આ કોણ છે ?" એમ આશ્ચર્યથી જોવા લાગી. અને જોતાં જોતાં તે કન્યા કામદેવનાં બાણોથી ભરાઈ. અર્થાત્ શ્રી હનુમાનનું રૂપ જોઈને તે મોહ પામી. એ મોહના પ્રતાપે શ્રી હનુમાને કરેલા તેના પિતાના વધને પણ તે ભૂલી ગઈ. આનું નામ સંસાર !
એ મોહમસ્તતાના યોગે લંકાસુંદરીએ શ્રી હનુમાનને કહયું કે, “ હે વીર ! પિતાના વધથી ઉત્પન્ન થયેલા ક્રોધથી ક્રોધિત બનેલી એવી
શ્રી હનુમાન દેવરમણ ઉધાનમાં...૧૨
