________________
.૮૮૮-અયહરણ......ભ૮-૩
ચરણોમાં પડી ગયો. અને બોલ્યો કે, “આપ તો મારા સ્વામી છો, તો મારા આ એક અપરાધને સહન કરીને પ્રસન્ન થાઓ.” એ પ્રકારે શ્રી લક્ષ્મણજીને શાંત કરી તેમને આગળ કરીને કપીશ્વર સુગ્રીવે જલ્દીથી શ્રી રામચંદ્રજીની પાસે જઈને તેમને ભક્તિપૂર્વક નમસ્કાર કર્યા, અને પોતાના સૈનિકોને પણ આજ્ઞા કરી કે, “પરાક્રમી અને સર્વત્ર અખ્ખલિત ગતિવાળા તમે સઘળા શ્રીમતી સીતાદેવીને શોધી કાઢો.” શ્રી સુગ્રીવની એવી આજ્ઞા થતાં તે સૈનિકો દ્વિપોમાં, પર્વતોમાં, સમુદ્રોમાં તથા ભોંયરામાં એમ અન્યત્ર ખૂબ જ ત્વરાથી શ્રીમતી સીતાદેવીની શોધ કરવા માટે ગયા.
શ્રીમતી સીતાદેવીના અપહરણના સમાચાર સાંભળીને ભામંડલ પણ શ્રી રામચંદ્રજીની પાસે ત્યાં આવ્યો અને અત્યંત દુ:ખી થતો ત્યાં રહેવા લાગ્યો. સ્વામીના દુ:ખથી પીડિત વિરાધ પણ પોતાનાં સૈન્યોની સાથે ત્યાં આવ્યો અને ચિરકાળના સેવકની જેમ શ્રી રામચંદ્રજીની સેવા કરતો ત્યાં જ રહો. સુગ્રીવ ત્યાં નહિ રહેતાં, પોતાના સૈનિકોને મોકલ્યા બાદ પોતે પણ શોધમાં નીકળ્યો. અને ફરતો ફરતો કંબૂઢીપે આવી પહોંચ્યો.
રત્નજી વિદ્યાધર દ્વારા શ્રીમતી સીતાજીના સમાચાર
દૂરથી એને આવતો જોઈને રત્નજીએ વિચાર ક્યું કે, “શું મારા અપરાધને સંભારીને મારો વધ કરવાને માટે શ્રી રાવણે આ મહાબાહુ વાનરેશ્વર સુગ્રીવને મોકલ્યો હશે ? મહાપરાક્રમી એવા તે શ્રી રાવણે પહેલાં મારી વિદ્યાને હરી લીધી છે અને હવે આ સુગ્રીવા શું મારા પ્રાણોને હરી લેશે ?' આ પ્રમાણે ચિંતામગ્ન બનેલા રત્નજટીની પાસે સુગ્રીવ ત્વરાથી આવી પહોંચ્યો અને કહ્યું કે, હું આવ્યો છતાં તું ઉભો કેમ ન થયો અને શું તું આકાશગમન કરવામાં આળસુ થયો છે?”
રત્નજીએ પણ કહ્યું કે, “શ્રી રાવણ જાનકીનું હરણ કરી જતા હતા ત્યારે હું તેમની સાથે યુદ્ધ કરવાને ઉપસ્થિત થયો અને એથી શ્રી રાવણે મારી વિદ્યા સર્વ પ્રકારે હરી લીધી.”
આ પછી સુગ્રીવ રત્નજટીને ઉપાડીને શ્રી રામચંદ્રજીના ચરણોની પાસે તેને લઈ આવ્યો. શ્રી રામચંદ્રજીના પૂછવાથી રત્નજીએ શ્રીમતી સીતાદેવીના વૃત્તાંતને આ પ્રકારે જણાવ્યો કે,