________________
૨૧
ઉપાડી જાય છે. શ્રીમતી સીતાદેવીને આજ્ઞા કહેવાતા ભાષાસૌષ્ઠવનું ભાન નહિ ધેય, કેમ ? પરંતુ નહિ. આવા કઠોર શબ્દો વસ્તુત: ઉચ્ચારાતા નથી પણ ઉચ્ચારાઈ જાય છે. અત્યારે એ માને છે કે, પોતાનું સર્વસ્વ હરાઈ રહ્યાં છે અને તેથી કઠોર શબ્દપ્રયોગ થાય જ ! આજ રીતે શાસનના હીરને હણનારાઓ માટે, સ્વાર્થ ખાતર શાસનહિતને છેહ દેનારાઓ માટે, જાતના માનપાનમાં શાસનને ભૂલનારાઓને માટે અને અહંકારમાં ભાન ભૂલીને સપ્રવૃત્તિથી ચૂકી દુષ્ટ પ્રવૃત્તિમાં પ્રવૃત્ત થનારાઓને માટે, જેમના અંતરમાં શાસન વસ્યું છે. તેઓ, યથાસ્થિત વસ્તુસ્થિતિને દર્શાવવા માટે સમજપૂર્વક જે કાંઈ બોલે છે, તે દ્વેષથી નથી બોલાતું, પરંતુ શાસનના અવિહડ રાગથી એમ બોલાય છે ! શાસન પ્રત્યે જેનામાં રાગ હોય, જેને શાસનની મમતા જાગી હોય, અને જેનામાં શાસનનું સેવકપણું પરિણમ્યું હોય, તેનાથી શાસનદ્રોહના પ્રસંગે એવું બોલાઈ જ જાય !
આ પ્રમાણે રુદન કરતાં શ્રમતી સીતાજીને રાવણ લઈ જાય છે. ત્યાં માર્ગમાં અર્ક જટીના પુત્ર રત્નજી ખેચરે શ્રીમતી સીતાદેવીના એ રુદનને સાંભળ્યું, અને એ સાંભળીને તેણે એ પ્રમાણે વિચાર કર્યો કે, “નૂનં રામચ જ્યની જરૂર, આ રૂદન કરનારા બીજું કોઈ નહિ, પરંતુ શ્રી રામચંદ્રજીના પત્ની શ્રીમતી સીતાજી છે, વધુમાં તે રત્નજી ખેચરે એવો પણ વિચાર કર્યો કે,
"समुद्रोपरि शब्दोऽयं श्रूयते येन तेन तु ।
હૃદ્યતે રાવનેચં, નિતૌ રામૈનહાળો “વળી આ શબ્દ સમુદ્ર ઉપર સંભળાય છે. એથી, શ્રી રામચંદ્રજી અને શ્રી લક્ષ્મણજીને છેતરીને, આ શ્રીમતી સીતાદેવી રાવણ વડે હરાય છે !' આ પછથી સ્વામી ભામંડલના ઉપર હું આજે ઉપકાર કરું.' એવી ઉત્પન્ન થઈ છે
મહાસતી સીતાદેવીનું અપહરણ...૯
