________________
મિથ્યાત્વેનાન્તવીર્યવાન મયા
प्राग्जन्मवैराच्च स ना
વુપદુદ્ભાવ હારુનન્ ઙર
“અનલપ્રભ નામનો દેવ બીજા દેવોની સાથે કુતૂહલથી કેવળી ભગવાન્ શ્રી અનન્તવીર્ય નામના મહામુનિની પાસે ગયો. દેશનાને અંતે કોઈક શિષ્ય શ્રી અનંતવીર્ય મહામુનિને પ્રશ્ન કર્યો કે, ‘આપના પછીથી શ્રી મુનિસુવ્રત સ્વામીના તીર્થમાં કોણ કેવળી થશે ?' કોઈક શિષ્ય વડે પૂછાયેલા આ પ્રશ્નના ઉત્તરમાં શ્રી અનંતવીર્ય નામના મહામુનિએ ફરમાવ્યું કે “મારું નિર્વાણ થયે છતે કુલભૂષણ અને દેશભૂષણ એ બે ભાઈઓ કેવળી થશે." આ સાંભળીને અનલપ્રભ દેવ પોતાના સ્થાને આવ્યો અન્યદા, વિભંગજ્ઞાનથી અમને અહીં કાર્યોત્સર્ગમાં રહેલાં જાણીને, શ્રી અનંતવીર્ય મહામુનિના વચનને મિથ્યાત્વથી ખોટું પાડવાના ઈરાદે, અને પૂર્વજન્મના વૈરથી તેણે અમને દારૂણ ઉપસર્ગ કર્યો, અર્થાત્ મિથ્યાત્વના યોગે કેવળજ્ઞાની મહર્ષિનું વચન ખોટું પાડવાની બુદ્ધિ એનામાં જાગી, એથી અને પૂર્વજન્મના વૈરથી અનલપ્રભદેવે તે બંને મુનિવરો ઉપર ભયંકર ઉપસર્ગ કર્યો.”
ܐ
મિથ્યાત્વનો મહાભયંકર દોષ
વિચારો કે મિથ્યાત્વનો દોષ એ ક્વો ભયંકર દોષ છે ? અનલપ્રભ દેવ, છતાં પણ એટલુંય નથી વિચારી શકતો કે કેવળજ્ઞાનીનું વચન કદિ મિથ્યા થાય જ નહિ, કેવળજ્ઞાનીની દેશના સાંભળીને પણ એને ઉલ્ટો ગેરલાભ થયો. આમાં દ્વેષ કોનો ? કેવળજ્ઞાનીઓનો કે તેની અપાત્રતાનો ? આજે તો એવા કહેનારા છે કે, ‘જો તમારામાં તપ, ત્યાગ ને સંયમ હોય તો બીજા ઉપર અસર કેમ ન થાય ?' એવાઓને તો હેવું જ પડે કે, ‘ગમે તેટલો વરસાદ પડે પણ મગશેળીયો ન પલડે !' એવું કહેનારાઓએ પોતાની અયોગ્યતા વિચારી, પોતાના આત્મામાં યોગ્યતા પેદા થાય એવા પ્રયત્ન કરવા જોઈએ. આને બદલે પોતાની અપાત્રતાનો પણ દોષ ગુરુને શિરે ઓઢાડી, પોતાની અપાત્રતાને ઢાંક્વાનો દંભ કરનારાઓ તો પોતાની અપાત્રતાને જ વધારી રહ્યા છે.
(૧૩૯
કરમન કી ગત ન્યારી...૬
