________________
૦૮-અપહરણ......ભ૮-૩
રામચંદ્રજી આદિએ મુકામ કર્યો છે તે જ ઉદ્યાનમાં આવી પહોંચ્યા. અને દૂરથી વનમાલાને ત્યાં તેઓની પાસે બેઠેલી જોઈ, મહીધર રાજાને એ ખબર નથી કે આ બધા કોણ છે? એ તો એમ જ ધારે છે કે વનમાલાને ઉઠાવી જનારા આ બધા ચોર લોકો છે. આથી કશી પણ તપાસ કર્યા વિના તેણે પોતાની સાથે આવેલા સૈનિકોને હુકમ કર્યો કે મારો, કુમારિકાના ચોર એવા પેલા લોકોને મારો !' અને રાજાનો મારવાનો હુકમ પામેલા તે સૈનિકો પણ તરત જ બીજો કશોય વિચાર કર્યા વિના શસ્ત્રો ઉંચા કરીને મારવા દોડ્યાં.
મહીધર રાજાના સૈનિકોને શસ્ત્રો ઉંચા કરીને પોતાની તરફ મારવા માટે દોડતાં આવતાં જોઈને શ્રી લક્ષ્મણજી ક્રોધથી લાલપીળા થઈ તરત જ ઉભા થઈ ગયા. ઉભા થઈને તેમણે લલાટ ઉપર ભ્રકુટી ચઢાવે તેમ ધનુષ્ય ઉપર પણછ ચઢાવી અને એવો ટંકાર કર્યો કે ભલભલા વૈરીઓનો અહંકાર હરાઈ જાય.
બન્યું પણ તેમજ શ્રી લક્ષ્મણજીએ કરેલો ધનુષ્યનો ટંકાર સાંભળતાંની સાથે જ મહીધર રાજાના સૈનિકોમાંથી કેટલાક ક્ષોભ પામી ગયા કેટલાક ત્રાસી ગયા અને કેટલાક તો ત્યાંના ત્યાં પડી પણ ગયા. પરંતુ સૈન્યની આગળ મહીધર રાજા ઉભા રહ્યા અને તેમણે તરત જ ધનુષ્યનો ટંકાર કરનાર શ્રી લક્ષ્મણજીને જોતાં જ ઓળખી કાઢ્યાં. ઓળખતાંની સાથે જ મહીધર રાજાએ કહ્યું કે, “હે સૌમિત્ર ! ધનુષ્ય ઉપર ટંકાર ઉતારી લો. મારી પુત્રીના પુણ્યથી ઈચ્છાતા એવા આપ અહીં આવી પહોંચ્યા છો.'
શ્રી લક્ષ્મણજીએ તત્કાળ ધનુષ્ય ઉપરથી પણછ ઉતારી નાંખી. મહીધરરાજા પણ હવે સ્વસ્થ થયા. સ્વસ્થ થએલા મહીધર રાજાએ શ્રી રામચંદ્રજીને જોયાં અને ઉત્તમ રથમાંથી ઉતરીને તેમને નમસ્કાર ર્યા. આ પછી કહ્યું કે “આપના ભાઈ આ શ્રી લક્ષ્મણજી માટે સ્વયં અનુરાગવતી થએલી મેં મારી પુત્રીને પ્રથમથી જ કલ્પી હતી. મારા ભાગ્યથી જ આપનો અત્યારે સમાગમ થયો. લક્ષ્મણ જેવા જમાઈ અને આપના જેવા સંબંધી મળવા દુર્લભ જ છે.”
-
