________________
728
स्वायं दित्तो व नदति सुक्कदाठं विदंसयं तव सुत्वा समरिस्स वीतसद्धस्स मम पति ॥ ३ ॥ अहु एस कतो दोसो, यथा भाससि ब्राह्मण,
1
एस भिय्यो पसीदामि वस ब्राह्मण मा गम ॥ ४ ॥ सब्बसेतो पुरे आसि, ततोपि सबलो अहु । सब्बलोहितको दानि कालो पक्कितुं मम ॥ ५ ॥ अन्भन्तरं पुरे आसि ततो मज्भे ततो बहि पुरा निद्धमना होति सयं एव चजं अहं ॥ ६ ॥ वीतसद्धं न सेवेय्य उदमानं व अनोदकं वारि कद्दमगन्धिकं ॥७॥ अपसन्नं विवज्जये
सचे पि नं अनुखणे
पसन्नं एव सेवेय्य, पसन्मं पथिरुपासेय्य रहदं व उदकत्थिको ||८|| भजे भजन्तं पुरिसं अभजन्तं न भाजये, असप्पुरिसधम्मोसो यो भजन्तं न भाजति ॥९॥ यो भजन्तं न भजति सेवमानं न सेवति स बे मनुस्सपापिट्ठो मिगो साखस्तितो यथा ॥१०॥ अच्चा भिक्खण संसग्गा असमोसरणेन च एतेन मित्ता जीरन्ति अकाले याचनाय च ॥ ११ ॥ तस्मा नाभिक्खणं गच्छे न च गच्छे चिराचिरं कालेन याचं याचेय्य एवं मित्ता न जंरिरे ॥ १२॥ अतिचिरं निवासेव पियो भवति अपियो आमंत खोतं गच्छाम पुरा ते होम अप्पिया ॥१३॥ एवं चे याचमानानं अज्जलिं नावबुज्झसि परिवारकानं सत्तानं वचनं न करोसि नो एवं तं अभियाचाम, पुन कयिरासि परियायं ॥ १४ ॥ एवञ्चे नो विहरतं अन्तरायो न हेस्सति तुम्हं चापि महाराज महं च रटुवडढन । अप्पेव नाम परसेम
अहोरत्तानमच्चये ॥ १५॥ भावायमनुवक्तति
उदीरणा चे संगत्या
अकामा अकरणीयं वा करणीयं वापि कुब्बति
अकामकरणीयस्मि कुविध पापेन लिप्यति ॥ १६ ॥