________________
714
....
समियो परिब्बाजको भगवतो सन्तिके पब्वज्जं अलत्थ उपसम्पदं पे अज्ञतरो खो पायस्मा समियो अरहतं अहोसी ति । *
: २५ :
Subhadraparivrajaka
तेन खो पन समयेन सुभद्दो नाम परिब्वाजको कुसिनारायं पटिवसति । अस्सोसि खो सुभद्दो परिब्बाजको - " अज्ज किर रतिया पच्छिमे यामे समणस्स गोतमस्स परिनिब्बानं भविस्सती " ति । अथ खो सुभद्दस्स परित्राजकस्स एतदहोसि - "सुतं खो पन मेतं परिब्याजकानं वुड्ढानं महल्लकानं आचरियपाचरियानं भासमानानं - 'कदाचि करहचि तथागता लोके उप्पज्जन्ति अरहन्तो सम्मासम्बुद्धा' ति । अज्जेव रतिया पच्छिमे यामे समणस्स गोतमस्स परिनिब्बानं भविस्सति । अस्थि च मे अयं वङ्खधम्मो उप्पन्नो — ' एवं पसन्नो अहं समणे गोतमे । पहोति मे समणो गोतमो तथा धम्म देसेतुं यथाहं इमं कामं पजहेय्यं' ” ति । अथ खो सुभद्दो परिब्वाजको येन उपवत्तनं मल्लानं सालवनं येनायस्मा आनन्दो तेनुपसङ्कमि ; उपसङ्कमित्वा आयस्मन्तं आनन्दं एतदवोच - 'सुतं मेतं' साधाहं, भो आनन्द, लभेय्यं समणं गोतमं दस्सनाय ।" ति । एवं वुत्ते, आयस्मा आनन्दो सुभद्दो परिब्बाजकं एतदवोच - "अलं आवुसो सुभद्द, मा तथागतं विहेठेसि | किलन्तो भगवा" ति । दुतियं पि खो सुभद्दो परिव्वाजको पे०ततियं पि खो सुभद्दो परिव्वाजको आयस्मन्तं आनन्दं एतदवोच० ....... |
........ |
अस्सोसि खो भगवा आयस्मतो आनन्दस्स सुभद्देन परिब्बाजकेन सद्धि इमं कथासज़ा । अथ खो भगवा आयस्मन्तं आनन्दं आमन्तेसि - "अलं, आनन्द, मा सुभद्द वासि । लभतं, आनन्द, सुभद्दो तथागतं दस्सनाय । यं किञ्चि मं सुभद्दोपुच्छ्रिसति सब्बं तं अज्ञापेक्खो व पुच्छरसति, नो विहेस्सापेक्खो । यं चस्साहं पुट्ठो व्याकरिस्यामि, तं खिप्पमेव न व्याजानस्ती” ति । अथ खो आयस्मा आनन्दो सुभद्दं परिव्वाजकं एतदवोच— “गच्छावुसो सुभद्द, करोति ते भगवा ओकासं" ति । अथ खो सुभद्दो परिव्वाजको येन भगवा तेनुपसङ्कमि ; उपसङ्कमित्वा भगवता सद्धि सम्मोदि । सम्मोदनीयं कथं सारणीयं वीतिसारेत्वा एकमन्तं निसीदि । एकमन्तं निसिन्नो खो सुभद्दो परिब्वाजको भगवन्तं एतदवोच - "येमे, भो गोतम समणब्रह्मणा सङ्घिनो गणिनो गणाचरिया जाता यसस्सिनो तित्थकरा साधुसम्मता बहुजनस्स, सेय्यथिदं - पूरणो कस्सपो, मक्खलि गोसालो, अजितो केसकम्बलो, पकुधो कच्चायनो,
१. सुत्तपिटके, खुद्दकनिकाये, सुत्तनिपात पालि, महावग्गो, सभियसुत्तं, ३-६ पृ० ३४४-५३ ।