________________
૪૬૨
હરિવંશ ઢાલ સાગર સુરકંકા નગરી ભલી, પદ્મનાભી નૃપ ગેહ; મેં પંચાલી સારખી, દીઠી પણ સંદેહ. ૩ હરી ભાંખે નારદ પ્રતે, થારા કામ મુણદ; એમ કહી ઉઠી ગયે, નિચે લહ્યો નરીદ. ૪
ઢાલ ૧૪૪ મી
( બાબા કીશનપુરી—એ દેશી) માધવ કાગલ લખીયો ભલે, ગજપુર નગર અછે ગુણની; પાંડુ ભૂપતિ પાંડવ ભૂધણી, કાગલમાંહિ લખી હેત ભણી. ૧
મેરે ભાગ્ય ભલે, મેરે ભાગ્ય ભલે એ આંકણીદૂત તેડી હરી કાગલ નૃપ દીયે, કરી જુહાર તેણે ઊંચે લીયે; દ્રૌપદી ખબર કહેજે સુખદાય,
હથીણાપુર તુ વેગે જાય. મેરો૨ ઘાતકીખંડ ઈહાથી દૂર, અમરકંકા નગરી ધન પૂર; પદ્મનાભ નૃપ મહેલ મેજાર,
તિહાં છે દ્રૌપદી રાજકુમાર. મેરે૩ કહેજે કીશન હુવા અસવાર, સાથે લશ્કર અપરંપાર; પૂર્વ સાગરતટ વેતાલ, તિહાં ચાલ્યા વાગી કરનાલ ર૦ ૪ આ કટક સાથે લાવજો, અમ પાસે વેગા આવજો; દૂત શીખ લેઇ ચાલ્યો ગજપુરે,
અનુક્રમે ગયો નગરી પરીસરે. મેર ૫ પંડરાયને કી જુહાર, કાગદ દીયે હરખ અપાર; વાંચી કાગદ હો સંતોષ, પાંડવ લકર કરી બહુ જેશ મેરે ૬ હવે નારાયણ જેર મંડાણ, ગામ નગર કરતા મેલાણ; અનુક્રમે દરીયા કાંઠે ગયા, ભલી ઠામ જઈ ડેરા દીયા. મેરો૭
