________________
૪૩૬
હરિવંશ હાલ સાગર રથ રેણું ભરે રવિ છાયોજી રા જાણે વરસાલો આયોજી; રાત્ર સવ શબ્દ ઉઠો સમકાલેજી રાવ
ત્રિભુવન કંચ્યો તિહુ કાલેજી. ર૦ ૧૪ હાથીશુ મલીયા હાથીજી રાવ રથવાલા રથ સાથીજી; રાત્ર ભાથી શું મલીયા ભાથીજી રટ ઘડાચડ ઘોડાચડ ઘાતીજી. રાવ ૧૫ રણુ થયું આયરપીછ રાહ કલ્લોલા તુરંગ અનુપજી; રાઇ અજપે જાણે વહેજ રામીનપી થયા બેહજી. રા૦ ૧૬ તિહાં મગર થયા રથ રાશીજી રા
પાલા જલમાણસા ભાથીજી; રાત્ર પ્રવાહણ થયા વિમાનજી રાવ શસ્ત્ર તે વડવાગ્નિ માનજી. રા૧૭ રણતર મીસે નિર્દોષજી ૨૦ સેના વેલા ને પિખે ; રા. એહવું રણુ યણુકર રાજે છ રાત્રે કાયર દેખીને ભાજે છે. રાત્રે ૧૮ હાલ રસીલી ઉદય બોલે છે રાત્ર સંગ્રામ સાગરને તેલેજી; રાત્ર સાંભળતાં શુરા જાગે રાત્રે કાયર તો દરે ભાગેજી. રા. ૧૯
વીર રસ વાજે વિસ્તર્યો, આવીને રણમાંહિ; એહવું તે તિહાં દેખીને, પાર્થ પુત્ર તિણે ઠાએ. અભિમન્યુ તવ ઉછલી, પડો કૌરવ દલમાંહિ; બાણધાર જલ વરસતાં, શત્રુ જવાસા સુકાએ. તેહ તિહાં દેખીને, દલ પામ્યું સહુ ક્ષેભ; દેખી પડતા આભને, કહો કુણુ માંડે છે.
(મેવાડા રાણું રે એ—દેશી) અર્જુનસુત આયે રે, અભિમન્યુ સહાય રે; : ન જાયે સાહ્યો એ તો આકરો રે,
