________________
ચાલે સાથે પ્રેમદા, સાસુને પગે માતા પણ સાથે હુઈ,
હરિવશ ઢાલ સાગર
લાગ હૈ।;
નહિ રહેવા સુજ લાગ હેા. કુણુ॰ ૨૭
વડા તણે પગે લાગીને, તાત તણી લેઈ શીખ લે; પાંડવ વનમે ચાલીયા, ધરી મન સમતા ઇખ હા. કુણુ ૨૮
એક્વીશા સામી તાલમે, કૌરવ કીધા કાપ હા; શ્રી ગુણુ પાંડવ નવિ કરે, મરવદાના લેાપ હા. કુણુ॰ ૨૯
( ઉદયરત્ન વિરચીત ઢાલ) દાહા
બિહાવે અતિ દ્રૌપદી, કુર, અને કિરમીર; દિયા ઉડાઇ પાન જયુ, પાંડવ લીમ સમીર. વિદુર વિબુધ ગુરૂ સારીખા, દેઈ શીખ વિશેષ; પહોંચાવી પાછા વહ્યા, આંસું હાલે શીષ. ધૃષ્ટદુમન આડા ફરી, કપીલપુર આણુંત; ખબર તદા વનવાસની, યદુપતિ જાણુંત,
હાથ
( હે યાદુ અગમગ જાતિ સેાહાવે—એ દેશી ) તે વાત સુણી માય બાપને રે હાં, નયણુ ન માયે નીર; કુંતા ને વલી પાંડુએ રે હાં, ધરું ન જાયે ખીર મેરે સજ્જના સાંભલો સહુ કાચે. મૌનપણા સુખે આદરી રે હાં, પાંડુ ન મેલે બોલ; ધ્રુમ પુત્ર ધીરજ ધરી રે હાં, તવ કરે થઇ અડાલ મેરે ર
