________________
2
અને 2
:- '
,
'
.
: આજ નગરમાં શ્રીપતિ નામે મહા ધનાઢ્ય ટેક હતા, તેમને શ્રીમતિ નામે સ્ત્રી હતી. એક વખત શ્રીમતિ પોતાની સખીના ઘેર ગઈ ત્યાં તેણના ખોળામાં અને આજુબાજુમાં આનંદ કરતાં પુત્રને જોયા અને પોતે પુત્રપણાના દુખે દુઃખી થઈ ભેજન, અવસરે શેઠે પડ્યું, ત્યારે તેણીએ અપુત્રપણાનું દુઃખ જણાવ્યું . . શેઠે કહ્યું, તો એદ ન પામ: હું તેને ઉપાય કરીશ, પછી મંત્ર તંત્ર, દેવ-દેવી વિચિવભાવમાં ખેંચી ત્યારે ધર્મધન નામના મિત્રે કહ્યુ, મિત્ર! મિથ્યાત્વ ન કર બિમાર વડે કરી કદાચ પુત્ર થાય છે તે પણ સારું નથી. જેમ દેવશર્મા નામના અપુત્રીય જાણે જેમ પાદરમાં રહેલા દેવને કહ્યું કે જે મને પુત્ર થશે તે તમારું આ દેવ મંદિર તળાવ, બગીચા વિ. (રમ્ય) નવીન બનાવી દઈશ અને સાલગિરિમાં એક એકડે હણીને ચડાવીશ કાંગતાળી ન્યાયે પુત્ર થયે, મહોત્સવ કર્યો અને દેવદત્ત એવું તે પુત્રનું નામ રાખ્યું. દેવાનું ભવન કરાવ્યું. તળાવ બગી વિ. કરાવ્યા તથા બાકડાનું બલી આપ્યું.
.
. - - આ પ્રમાણે દર વર્ષે કરવા લાગ્યા. પુત્ર યુવાન બન્ય અને તેના પિતા આર્તધ્યાનથી મારીને તે જ નગરમાં બેકડે થયે, તેને તેના પુત્રે સાલગિરિમાં હણવા માટે દ્રવ્યથી ખરીદી લીધો અને ઘરે લાવ્યાં. ઘરનું દ્રશ્ય જોતાં એકડાને જાતિ
મરણ જ્ઞાન થયું અને બધે જ ખ્યાલ આવી જાય અને ડરવા સા . - સવારે દેવી પાસે વધ માટે લઈ જતા ચાલતું નથી. જપ હાઈ જતાં સાપુએ જોયું જ્ઞાનવંત સાધુએ તેના પાસે જઈને કહ્યું અને તે જાતે જ વૃક્ષ વાવ્યું છે. અને