________________
૧૧૩
તેના પુત્રે તેના મસ્તક પર એવા ઘા કર્યો કે જેથી તે રત્નાવળી સહિત પેાતાના દેહને છેાડીને મરણ પામ્યા અને કમ દાખથી સિ'ચાનક પક્ષીપણે ઉત્ત્પન્ન થયેા. હવે સુરપ્રિયે પેાતાની સ્ત્રીના ખાયુગલની જેમ પેાતાના કંઠમાં તે રત્નમાળા ગ્રહણ કરીને આર્પણ કરી; અને નિળ ગુણવાળો થતાની જેમ એ રત્નમાળા જોઇને તિ થયેલા સુરપ્રિય પેતાના આત્માને આખા જગતમાં અષિક ભાગ્યશાળી માનવા લાગ્યું.
પછી તે ભયભીતપણે ચિતવવા લાગ્યા કે–જો આ વાત રાજા જાણશે તે મારા મસ્તક સહિત આ રત્નમાળા ગ્રહણ કરશે એમાં કાંઈ પણ સંદેહ નથી.' આ પ્રમાણે ચિંતવીને તે જેવા ચારે દિશાએ જુવે છે, તેવામાં એક પ્રદેશ ઉપર ધ્યાનમાં સ્થિત રહેલા એક મુનિ તેના જોવામાં આવ્યા. મુનિને જોઇને તેણે ચિ ંતવ્યુ કે—આ બહુ ક્રુડકપટથી ભરેલા મુનિએ મને નિર્મળ રત્નાવલી સહિત જરૂર જોયેલા છે તેથી તે જ્યાં સુપ્રીમાં મારૂં આ દુરિત્ર રાજાને જણાવે નહીં ત્યાં સુધીમાં હું એવુ કરૂ કે જેથી તે શીઘ્ર અમાલયમાં પહોંચી જાય.'
આવુ' ચિંતવી પ્રચંડ દડ ઉગામીને કેપને વહન કરતે તે સુરપ્રિય મુનિની સન્મુખ ઢેડયા, અને એલ્યુા કે “અરે તો સાધુ! તુ અુિં ઉભા રહીને મને જીએ છે, તેનુ કારણ હું જાણુ છુ'. પણ મેં તને દીઠા છે તે હવે તુ જીવતા શી રીતે જઈ શકવાના છે? પણ તું નિચળ ચિત્ત કરીને કાંઈ બીજું તત્ત્વ ચિંતવતે હાય
