________________
स्वोपज्ञहीरसौभाग्यभाष्यसंवलिता मूलपडिसत्ता [६७ दुमणुयसव्वत्थेसु, संखेज्जा सेसमुरतिणाणेसु । देमोहीसु तहुवसम-वेअगसासाणमीसेसु ॥१११।। (ही.भा.) पल्लासंखियभागी, बापरपज्जनतेउवा र म । हुन्ति क.मा देमूणा, घणावली लोग रग ।।११२।।(ही.भा.) णेया असंखलोगा, सेसेसु छवीसकायभेएसु । हुन्ति सहस्सपृहुत्तं, आहारदुगम्मि परिहारे ॥११३।। (हो.भा.) मिद्धषमाणाऽणता, अवेअअकमायकेवलदुगेसु । सम्मखइए सु च उसु, कोडिपुहु तहि भवत्था ॥११४।। (ही.भा.) गयए अफसाए, छउपन्था उ हविरे सयपुदुत्तं । (ही.भा.) पल्लामंखियभागो, दुविहा अवि सम्मखइएसु॥११५॥ (गीतिः) कोडिसहामाहुत्तं. मणणाणे मंजमे समइए य । कोडिस यपुहुनं उण, छेए सुहमे सयपृहुत्तं ।।११६॥ ही.भा.) कोडिपुहुत्तं णेया, अहखाए तत्थ खलु सयपुहुत्तं । छउमत्था जीवा लहु-जुत्ताणंता अमवियम्मि॥११७॥ (ही.भा.) 'सुहमे जीवा थोवा, 'तो छ उमत्था समा व अकसाये। अहखाए हुन्ति 'तओ, विसेसअहिया अवेए तो ॥११८॥ संखगुणाऽऽहारदुगे, परिहारे 'ताउ केवलदुगम्मि ।(ही.भा.) तणुधारी 'तोऽभहिया, अकसाये तह अहक्खाए ॥११९॥
"ताउ भवत्था-ऽवेए, 'तत्तो छेअम्मि संखियगुणा'.''तो। मणणाणसमइएसु, कमा'तओ संजमे-ऽभहिया ॥१२०॥(ही.)
