________________
आत्मपराऽऽत्मनोर्भेदो, भासते न यदा हृदि ।
सोऽहं सोऽहं भवेज्ज्ञानं, निर्विकल्पं ततः पुनः ॥ ९९ ॥
શ્રી નેમિનાથ જગત્પ્રભુના ઉદ્ગારો તો સ્વયં સ્પષ્ટ છે. એમની વાણી તો અમૃતની ધારા છે. એમનો એક એક શબ્દ અમૃતની બુંદ સમાન છે.
એમની વાણી ભવતારક છે.
એમની વાણી તો પાવનકારી ગંગાનો પ્રવાહ.
એમની વાણી તો અમૃતનો પ્રવાહ.
એમની વાણી ભવ ભયને હરી દે.
એમની વાણી જીવનની તમામ વિટંબણાઓથી બચાવે. મૂંઝવણોને ટાળી દે. વાસનાને બાળી દે.
ઈન્દ્રિયવશતાને ટાળી દે. મનની દ્વિધાને સળગાવી દે. સંસારભાવને હલાવી દે.
આત્મભાન જગાવી દે. દેહભાન ભૂલાવે. એમની વાણી તો અમૃતની સરવાણી.
શ્રી નેમિનાથ જિનેન્દ્રની અમૃતવાણીમાં જે તરબોળ બને છે, એનાં તમામ દુ:ખો ટળી જાય છે. એનાં મનોમાલિન્ય નષ્ટ થઈ જાય છે. મનના પ્રપંચ ભાવોનો કચ્ચરઘાણ વળી જાય છે.
જીવનનો સાચો અર્થ એને સમજાય છે.
દ્વિધાઓ ટળે છે. ભોગલાલસા નષ્ટ થઈ જાય છે. દેહભાન ભૂલાય છે. આત્મભાન કેળવાય છે. પ્રભુની વાણી તો જગતકલ્યાણી છે. શુભંકરી છે. ભવમુક્તિ અપાવનારી છે. દુઃખમુક્તિ કરનારી છે. શ્રી નેમિનાથ જગત્પ્રભુનું દ્વારિકાનગરમાં આગમન મહા મંગલકારી બન્યું છે.
પ્રભુનાં પગલાં પડતાં જ દ્વારિકાપુરીમાં સુખ વર્ષા થતી હોય એવું સૌ અનુભવવા લાગ્યા. વાતાવરણ પાવન સુગંધીમય બન્યું. ચંદનની વર્ષા થઈ. દિશાઓ ઉજ્જવળ બની. અશાંત સમુદ્ર શાંત બની ગયો.
શ્રી નેમિનાથ જગત્પ્રભુની ઉપસ્થિતિ આનંદકારી બની રહી. શુભ સમાચારો નગરજનોને સાંપડવા લાગ્યા.
૧૧૨
