________________
માટે દેહ ભાન છોડો. માટે દૈહિક આકર્ષણ છોડો, માટે દેહ સ્વભાવ ન બનો. આત્મસ્વભાવી બનો. આત્મજ્ઞાની જાણે છે કેઃ બહારના જગત તરફની દેહની દોડ ખોટી દિશાની છે. ખોટો માર્ગ છે. ખોટી દિશા છે. ખોટો વિચાર છે.
આત્મજ્ઞાની દેહનો નાશ થવા છતાં શોક કરતો નથી. એ તો જાણે છે કે- “જીર્ણ વસ્ત્ર ફાટી ગયું. હવે જીવ નવું વસ્ત્ર ધારણ કરશે.”
એમાં શોક ન કરાય. વસ્ત્ર જૂનું થાય, તેથી દુઃખી ન થવાય. વસ્ત્ર પર ડાઘ પડે, તેથી દુઃખી ન થવાય. વસ્ત્ર મેલ થાય, તેથી દુઃખી ન થવાય. મેલું થવું એ વસ્ત્રનો સ્વભાવ છે. ફાટી જવું એ વસ્ત્રની પ્રકૃતિ છે. એથી દુઃખી બનવાની શી જરૂર? એથી શોક કરવાની શી જરૂર?
દેહ વસ્ત્ર જેવો છે. એ મેલો થાય છે. ડાઘવાળો થાય છે. રોગ ગ્રસ્ત બને છે. ફાટી જાય છે. નષ્ટ થઈ જાય છે. પણ એથી શોકસાગરમાં ડૂબી ન જવાય!
શરીર નાશ પામ્યું છે. આત્મા નહિ. કારણ કે શરીર નાશવંત છે. આત્મા શાશ્વત છે. તે સનાતન અને અમરણશીલ છે. આત્મા જીર્ણ થતો નથી. આત્માને રોગ વળગતો નથી. આત્મા મલિન બનતો નથી. શરીર એ આત્મા નથી. શરીરથી આત્મા અલગ છે.. શરીર બદલાય છે, આત્મા અપરિવર્તનશીલ છે. ) શરીરને રોગ થાય છે, આત્માને નહિ. શરીર વૃદ્ધ બને છે, આત્મા નહિ.
આત્મા તો સદા એવો ને એવો જ રહે છે. તે શાશ્વત અને સનાતન છે. ચિરકાલીન છે. અખંડ છે. અછેદ્ય છે. અભેદ્ય છે. અમરણશીલ છે.
માત્ર દેહ જ નાશ પામે છે. આત્મા અવિનાશી છે.
ને તેથી જ તો, આ બધું જાણીને આત્મજ્ઞાની દેહનો નાશ થવા છતાં પણ શોકગ્રસ્ત બનતો નથી...!
૧૧૦
