________________
દુષ્ટ આત્મા પોતાની દુષ્ટતા છોડતો નથી. તેથી પાપનો ખડકલો થાય છે. ને અંતે આવો દુષ્ટાત્મા નરકવાસી બને છે.
શુભમાર્ગી શુદ્ધાત્માની તો વાત જ જુદી છે..
અહીં પવિત્રતા, શુદ્ધતા, શુભાચરણ જોવા મળે છે ને તેને કારણે પુણ્ય વધતું જાય છે. આવો શુદ્ધાત્મા સ્વર્ગનો અધિકારી બને છે.
इन्द्रियासक्तियोगेन, मृत्यु भवति देहिनाम् । आत्माऽऽसक्त्या तु लोकानां, जन्ममृत्युन जायते ॥५॥
આ જગતમાં આસક્તિ જ સર્વ દુઃખોનું મૂળ છે. કોઈપણ વસ્તુ વિષે આસક્તિ પેદા થતાં મોહ જન્મે છે ને મોહને કારણે નીતિનાશ થાય છે, જે સર્વ પીડાઓનું કારણ બને છે.
લાલસામાં લપટાય છે માણસ. મોહમાં ફસાય છે માણસ.
માણસ મનમાં રૂપ અને સુંદરતાના રાગાત્મક ભાવખડો કરે છે ને રાગ ભોગના માર્ગે લઈ જાય છે.
ભોગ એ રોગ છે. રાગને કારણે એ રોગનો યોગ થતો હોય છે.
મનુષ્યમાં ઈન્દ્રિયો અસંયમિત બને છે, ત્યારે તેના મનમાં આસક્તિ પેદા થાય છે ને આસક્તિના યોગથી જ કર્મબંધ થતાં જીવનું મૃત્યુ થતું હોય છે.
આસક્તિ મૃત્યુનું કારણ બને છે. મોહ નાશનું કારણ બને છે.
દેહધારી માનવને આસક્તિ થતાં તે ઈન્દ્રિયોને ગુલામ બની જાય છે. ઈન્દ્રિયોને વશ થઈ જાય છે, અને ઈન્દ્રિયોની આસક્તિ આખરે તેને મોતના માર્ગ ભણી જ લઈ જાય છે.
જગતમાં ચળકાટભરી ચીજોનો પાર નથી. ક્યાંક રૂપ છે. ક્યાંક રૂપિયો છે.
ને એનો મોહ જન્મે છે માનવીના મનમાં તેની મક્કમતા શિથિલ બની જાય છે ને તે અસંયમની પકડમાં આવી જાય છે. ઈન્દ્રિયોની આસક્તિના ફાંસલામાં ફસાયેલો માણસ છેવટે મૃત્યુ પામે છે..
ઈન્દ્રિયોની આસક્તિ મોતનું કારણ બને છે. પણ આત્માની આસક્તિથી મૃત્યુ થતું નથી પરંતુ મૃત્યુથી મુક્ત
૧૦૫ વરવા
.
બને છે.
८४
