________________
दसवेलियसुत्तं
पंचिन्दियाणं पाणाणं एस इत्थी अयं पुमं ।
जावां न विजाजा ताव जाइ त्ति आलवे ॥ २१ ॥ तहेव माणसं पसुं पक्खि वा विसरीसवं । थूले मेले व पायमित्ति य नो वए ।। २२ ।। परिवृढत्ति बूया बूया उवचिए त्तिय । संजाए पीणिए वा वि महाकाए ति श्रालये ॥ २३ ॥ तव गाओ दोभाथो दम्मा गोरहगत्ति य । वाहिमा रहजोग्गत्ति नेवं भासेज पन्नवं ॥ २४ ॥ जुवं गधे ति गां वूया घेणुं रसदयत्ति य । रहस्से महल्लए वा वि वए संवह त्तिय ।। २५ ।। तहेव गंतुमुज्जाणं पञ्चयाणि वराणि य । रुक्खा महल्ल पेहाए नेवं भासेज पन्नवं ॥ २६ ॥ अलं पासायभागं तोरणा गिहारा य । फलिहग्गलनावारां अलं उदगदो गिरां ॥ २७ ॥ पीढए चंगबेरे य नंगले मइयं लिया । जन्तलट्टी व नाभी वा गंडिया व अलं सिया || २८ ॥ श्रासां सयणं जाणं होजा वा किंचुवस्सए । भूवघाइणि भासं नेवं भासेज्ज पन्नवं ॥ २६ ॥ तहेव गंतुमुजाणं पव्वयाणि वखाणि य । रुक्खा महल पेहाए एवं भासेज पन्नवं ॥ ३० ॥ जाइमंता इमे रुक्खा दीहबट्टा महालया । यासाला विडिमा वए दरिणित्ति य ॥ ३१ ॥ तहा फलाई पकाई पायवजाई नो वए । वेलोराईटालाई हिमाई ति नो वए ॥ ३२ ॥
,
श्रज्भयण् ७
३३