________________
अज्झयण ५-१
दसवेत्रालियसुतं .
बहुअट्टियं पोग्गल अणिमिसं वा बहुकंटयं । अत्थियं तिदुयं बिल्ल उच्छुखंडं च सिंबलिं ॥७३॥ अप्पे लिया भोयणजाए बहुउज्झियधम्झिए । दितिवं पडियाइक्खे न मे कप्पड तारिसं ॥ ७४॥ तहेवुच्चावयं पारणं अदुवा वारधोत्र । संसेइमं चाउलोदगं अहुणाधो विवज्जए ।। ७५ ॥ जं जाणेज चिराधोयं मईए दसणेण वा । पडिपुच्छिऊण सोच्चा वा जं च निस्संकियं भवे ॥ ७६ ।। अजीवं परिणयं नच्चा पडिगाहेज संजए । अह संकियं भवेजा प्रासाइत्ताण रोयए ॥ ७७ ।। थोवमासायणट्टाए हत्थगम्मि दलाहि मे। मा मे अञ्चविलं पृइं नालं तरहंविणित्तए ।। ७८ ।। तं च अचंबिलं पूई नालं तरहं विणितए । दितियं पडियाइक्खे न मे कप्पइ तारिसं ॥ ७६ ।। तं च होज अकामेणं विमणेण परिच्छियं । तं अप्पणा न पिबे नो वि अन्नस्स दावए ॥८॥ एगंतमवक्कमित्ता अचित्तं पडिलेहिया। जयं परिट्ठवेजा परिठ्ठप्प पडिक्कमे ॥ ८१॥ सिया य गोयरग्गगो इच्छेजा परिभोत्तु । कोट्टगं भित्तिमूलं वा पडिलेहित्ताण फासुयं ॥ ८२ ।। अणुन्नविच मेहावी पडिच्छन्नम्मि संवुडे । हत्थग संपमजित्ता तत्थ भुजिज संजए ।। ८३ ।। तत्थ से भुंजमाणस्स अट्टियं कण्टओ सिया। तणकटुसक्करं वा वि अन्नं वा वि तहाविहं ।। ८४ ॥
-भुजिउं