________________
વચ્છર્ગ-વાછરડાને
ન ગચ્છજ્જા-જાય નહિ કુદ્ધએ-ઘરનાં બારણામાં
ગોરગ્નગઓ-ગોચરીએ ગએલો ઉલ્લંધિયા-ઓળંધીને
કુલસ્સ-રે કુળની (મર્યાદાને) પવિસે-પેસે
જાણીરા-જાણીને વિઉહિરાણ-કાઢી મુકીને (ઉઠાડીને દૂર કરીને મિએ-મિત, મર્યાદા કરેલી સંજએ-સંજમી
પરકમે-જાય અસંસત્ત-પ્રેમ ન રાખતાં
તથ્થવ-ત્યાંજ પલોઇજ્જા-અવલોકન કરે
પડિલેહિજ્જા-પડિલેહે, ઊભો રહે નાઇદૂરાવલોઅએ-ઘરમાં) અતિ દૂર જોવું નહિ ભૂમિભાગ-ભૂમિકાના ભાગ પ્રત્યે ઉર્ધા-વિકસીત નેત્રે
વિઅખૂણો-વિચક્ષણ ન વિનિઇઝાએ-જોવે નહિ
સિગાણસ્સ-નહાવાના સ્થાનકનું નિઅન્જિ -પાછો વળે
વચ્ચસ્સ-વડી નીતિ કરવાના સ્થાનકનું અયપિરો-બોલ્યા સિવાય
સંભોગ-જોવું અદભૂમિં-ભૂમિની મર્યાદા મુકીને પરિવજએ-પરિહરે
ભાવાર્થ : જે ઘરના બારણામાં પુષ્પ અને બીજાદિ છૂટાં વિખરાએલાં પડ્યાં હોય, તથા તાજું લીંપેલું સ્થાન હોય તો તે દેખીને તે ઘેર જવું નહિ. ૨૧ ઘરના દ્વારમાં ઘેટો, કુતરો, અગર વાછરડો બેઠો હોય, તો તેને ઓળંધીને, કાઢી મૂકીને, અગર ઉઠાડીને તે ઘરમાં જવું નહિ. ૨૨ ગોચરી ગએલ સાધુઓએ, સ્ત્રી જાતિ ઉપર આસક્તી ન રાખતાં સામાન્યથી પોતાના કામ પુરતું અવલોકન કરવું. તેના ઘરમાં દૂર નજર નાંખીને જોવું નહિ. તેના ઘરના પરિવારને પણ વિકસ્વર નેત્રથી જોવો નહિ. આહારાદિ ન મળે તો પણ દીન વચન બોલ્યા વિના પાછું નીકળી જવું. ૨૩ ગોચરી ગએલ સાધુઓએ ઉત્તમ કુળની નિયમિત ભૂમિની મર્યાદાને જાણીને, ગૃહસ્થની રજા વિના ઘરમાં ઝાઝું આવું જવું નહિ. પણ જ્યાં બીજા ભિક્ષાચરોને જવાની રજા હોય તેટલી મિત ભૂમિમાં જઈ ઊભા રહેવું. ૨૪ ગૃહસ્થની મર્યાદાવાળા ભૂમિભાગને પડિલેહીને ઊભા રહેતાં, વિચક્ષણ સાધુએ, ગૃહસ્થનાં સ્નાન કરવાનાં, તેમજ વડીનીતિ કરવાના સ્થાનક જોવામાં આવે તો તે સ્થળનો તરત ત્યાગ કરવો. ૨૫
४८
દશવૈકાલિકસુત્ર
