________________
તવ રાયજાદી તે ભણે, ભુંડા ઇમ સ્યું ભાષેરે 1 વયણ વિરુદ્ધ તે બોલતાં, કાંઈ કુળ લાજ ન રાખે રે સીમાપા
હું પુત્રી ઉગ્રસેનની, અને તું યાદવ કુળ જાયો રે । એ નિરમલ કુળ આપણાં, તો કેમ અકાસ્મિ થાયોરે IIસીII9I
ચિત્ત ચળાવીસ એણી પરે, નિરખી જો તું નારીરે । તો પવના હડ તરુ પરે, થાઇશ અસ્થિર નિરધારીરે સીમા૭ના
ભોગ ભલા જે પરિહર્યા, તે વળી વાંચ્યું જેહરે । વમન ભખી કુકર-સમો, કહીએ કુકરમી તેહરે IIસીબ
સરપ અગંધન કુલતણા, કરે અગનિ પરવેશરે 1 પણ વસ્યું વિષ નવિ લિયેં, જો જોઉં જાતિ વિશેષરે સીમાલા તિમ ઉત્તમ કુલ ઉપના, છોડી ભોગ સંજોગરે 1 ફિરી તેહને વાંચ્યું નહીં, હુએ જો પ્રાણ વિયોગરે પ્રસી/૧૦ના ચારિત્ર કિમ પાળી શકે, જો નવિ જાયેં અભિલાષરે । સીંઘતો સંકલપથી, પગ પગ ઇમ જિન ભાષેરે સીના૧૧ જો કણ કંચન કામિની, અછતિ અણ ભોગવતાં રે । ત્યાગી ન કહીએં તેહને, જો મન એ સવી જોગવતારે સી||૧૨૨ા ભોગ સંજોગ ભલા લહી, પરિહરિ જે નિરીહોરે 1 ત્યાગી તેહજ ભાષીયો, તસ પદ નમુ નિસ દિસોર IIસી૰ll૧૩
એમ ઉપદેસે અંકુશે, મયંગલ પરિ મુનિરાજોરે 1 સંયમ મારગે થિર કર્યો, સાર્યાં વંછિત કાજો રે IIસીગા૧૪
એ બીજા અધ્યયનમાં, ગુરુ હિત સીખ પયાસે રે । લાભવિજય કવિરાયનો, વૃદ્ધિ વિજય એમ ભાષેરે સી૦ ૧૫
ઇતિ
દશવૈકાલિકની સજ્ઝાયો
૧૮૫
