________________
હલે હલિત્તિ અક્ષિત્તિ, ભટ્ટ સામિણિ ગોમિણિT હોલે ગોલે વસુલિત્તિ, ઇસ્થિ નેવમાલવે II૧૬ાા
અધ્યયન ૭ની ગાથા ૧૧ થી ૧૬ સુધીના છુટા શબ્દના અર્થ તહેવ-તેમજ, વળી
સાણે-કુતરા ફસા-કઠોર
વસુલ-છીનાળવા ગુરુભૂઓવઘાઘણી-ઘણા પ્રાણીઓનો નાશ કરનારી | ઇત્તિ-એમ ન વત્તા -ન બોલવી
દુમ્મએ-ભીખારી જઓ-જેથી
દુહએ-દુર્ભાગ્ય કાણું-કાણા (ને)
અન્જિએ-આર્થિક પંડગં-નપુંસક (ને)
પબ્લ્યુિએ-પાર્તિકે વાહિઅં-રોગીને
અખો-માતા તેણ–ચોરને
માઉસિઉ-માસી એએણ-આ (વડે)
પિઉસિએ-ફોઈ અષ્ણુણ-બીજા (૧૩)
ભાયણિજ-ભાણેજી અણં-શબ્દ વડે, અર્થ વડે
ધૂએ-પુત્રી પરો-બીજો
હતુણિઅ-છોકરાની છડી, પૌત્રી જેણ-જે વડે
હલેહલિત્તિ-અલી, અલી, એમ ઉવહમ્મદ-દુઃખાય
અદ્વિત્તિ અને, એમ આયારભાવદોસલૂ-સાધુના આચારના ભાવ દોષનો જાણ ભટ્ટ-હે ભટ્ટ હોલે-મૂર્ખ
સામિણિ-હે સ્વામિનિ ગોલ-જારથી પેદા થએલ
ગોમિણિગોમિનિ ભાવાર્થ વળી કઠોર તથા જેનાથી પાપની પ્રાપ્તિ થાય તેવી ઘણા જીવોનો નાશ કરનારી સત્ય ભાષા પણ બોલવી નહિ. ૧૧ તેમજ કાણાને કાણો, નપુંસકને નપુંસક, રોગવાળાને રોગી અને ચોરને ચોર કહેવો નહિ. તેમ કહેવાથી અપ્રીતિ, લજ્જાનો નાશ, રોગની વૃદ્ધિ અને વિરાધના પ્રમુખ દોષો પૈદા થાય છે. ૧૨ બુદ્ધિમાનું સાધુઓએ, આ પૂર્વે કહેલ, તથા બીજા પણ શબ્દોએ કરી બીજાને દુઃખ થાય તેવા શબ્દો બોલવા નહિ. ૧૩ તેમજ બુદ્ધિમાનું સાધુએ મૂર્ખ, જારથી પૈદા થયેલ, કુતરા, છીનાળવા, ભીખારી અને દુર્ભાગ્ય આવા શબ્દો પણ કોઈને કહેવા ૧૦૪
દશવૈકાલિકસૂત્ર
