________________
જા-જે
અઠું-અર્થ, વિષય અસચ્ચા-અસત્ય
અન્ન-બીજો (તવો) અવાવ્યા-નહિ બોલવા યોગ્ય સચ્ચામોસા-સત્યામૃષા
સાસયં-શાશ્વત, મોક્ષ મુસા-અસત્ય
નામેઇહરકત કરે નાના-અનાચીર્ણ
સચ્ચમોસંસત્યામૃષા અસચ્ચમોસં-અસત્યામૃષા, (વ્યવહાર ભાષા) ધીરો-ડાહો માણસ સચં-સત્ય ભાષા
વિવજએ-વિશેષ ત્યાગે અણવનિર્દોષ
વિતહ-અસત્ય અકક્કસં-કઠોરતા રહિત
તહામુત્તિ-તથા મૂર્તિ, સાચા જેવો સમુપેહ-સારી રીતે વિચારી
નરે-માણસ અસંદિદ્ધસંદેહ વિનાની
પુદ્દો-સ્પર્શાવેલો, લેપાએલો ગિર-ભાષા, વાણી
પાવેણં-પાપવડે ભાસિજ-બોલે
કિપુર્ણ-તો કહેવું એ-આ (ઉપર કહેલા)
વએ-બોલે - (વાકચ શુદ્ધિ નામનું સાતમું અધ્યયન) ભાવાર્થ (ગયા અધ્યયનમાં એમ જણાવ્યું કે, ગોચરી ગએલા સાધુને કોઈ સાધુનો આચાર કે ધર્મસંબંધી પૂછે તો પોતે જાણતાં છતાં તે સ્થલે તેને વિસ્તારથી ન કહેતાં, કહેવું કે ઉપાશ્રયે અમારા ગુરુ મહારાજ છે તેઓ કહેશે. હવે તે પુછવાવાળાઓ ઉપાશ્રયે ગુરુ પાસે આવે ત્યારે ભાષા સંબંધી ગુણ દોષના જાણ ગુરુએ, નિરવધ ભાષાએ આચાર અથવા ઉપદેશ કહેવો.) આ સંબંધથી પ્રાપ્ત થયેલ સાતમા અધ્યયનમાં વચનની શુદ્ધિ કહેવાશે તેજ બતાવે છે.
બુદ્ધિમાન પુરુષોએ સત્યાદિ ચાર ભાષાને જાણીને તેમાંથી બે ભાષાઓનો નિર્દોષપણે બોલવામાં પ્રયોગ કરવો (વાપરવી) અને બીજી બે ભાષાઓ સર્વથા બોલવી નહિ. ૧ (સાધુઓને જે બોલવા લાયક ભાષા નથી તે બતાવે છે) ભાષા ચાર પ્રકારની છે. સત્ય ભાષા (૧) અસત્ય ભાષા (૨) સત્યામૃષા એટલે મિશ્ર કાંઈક સાચી અને કાંઈક જુઠી (૩) અસત્યા મૃષા (વ્યવહાર ભાષા સાચી પણ નહિ તેમ જુઠી પણ નહિ) (૪) આ ચાર પ્રકારની ભાષામાં પ્રથમ ભાષા સત્ય બોલવું તે
અધ્યયન-૭
૧૦૧
