________________
१०४ उत्तराध्ययनसूत्रम् (अध्ययनं २५) अलोलुय मुहाजीविं, अणगार अकिंचन । असं सत्त मिहत्थेसु, त वयं बूम माहण ॥ २८ ॥ जहित्ता पुव्यसंजोग', नाइसंगे य बंधवे । जो न सज्जइ भोगेसु त वय वूम माहण' ।। २९ ।। पसुबंधा सव्यवेया. य, जट्ठच पावकम्मुणा । । न तं तायति दुस्सीलं, कम्माणि बलवंति हि ॥ ३० ॥ न वि मुडिएण समणा, ओंकारेण न बभणी । न मुणो रण्णवासेण, कुसचीरेण तावसो ॥ ३१ ।। समयाए समणो हाइ, बभचेरेण बभयो । नाणेण उ मुणी हाइ, तवेण हाइ तावसो ॥ ३२ ॥ कम्मुणा बभणा हाइ, कम्मुणा होइ खत्तिओ। वइसो कम्मुणा हाइ, सुदो हवइ कम्मुणा ॥ ३३ ॥ एए पउकरे बुद्धे, जेहिं हेाइ मिणायओ। सब्वकम्मविनिम्मुक्क, तं वयं बूम माहणं ॥ ३४ ॥ एवं गुणसमाउत्ता, जे भवंति दिउत्तमा । ते समत्था उ उद्धत्तु, परमप्पाणमेव य ।। ३५ ॥ एवं तु ससए छिन्ने, विजयघोसे य माहणे । समुदाय तयं त तु, जयघोस महामुणिं ॥ ३६ ॥ तुढे य विजयघोसे, इणमुदाहु कयंजली । माहणत्त जहाभूय, सुट्ट मे उबदसिय ।। ३७ ।। तुम्भे जइया जन्नाणं, तुम्भे वेयविऊविऊ । जोइसंगविऊ तुम्भे, तुम्भे धम्माण पारगा ।। ३८ ।।
