________________
૧૦૯ - સોચ્ચાણ મહાવિ ! સુભાસિયં ઇમં, અણસાસણ નાણગુણોવવેયં; મગં કુસીલાણ જહાય સવૅ, મહાનિયંઠાણ વએ પહેણું. ચરિત્તમાયાવગુણનિએ તઓ, અણુત્તર સંજમ પાલિયાણ; નિરાસવે સંખવિયાણ કર્મ, ઉવેઈ ઠાણ વિકલુત્તમ ધુવં. એવુમ્મદનો વિ મહાતવો ધણે, મહામણી મહાપઈને મહાજસે; મહાનિયંઠિજજમિણે મહાસુય, સે કાહએ મહયા વિત્થરેણું. તુટ્ટો ય સેણિઓ રાયા, ઇણમુદાહ કયંજલી; અણાહત્ત જહાભૂયં, સુઠુ મે વિદંસિય. ૫૪ તુઝે સુલદ્ધ ખુ મણુસ્સ જમ્મ, લાભા સુલદ્ધા ય તુમે મહેસી !; તુમ્ભ સણાહા ય સબધવા ય, જં ભે ઠિયા મગે જિયુત્તરમાણે.
પપ તે સિ નાહો અણાહાણે, સવભૂયાણ સંજયા; ખામેમિ તે મહાભાગ !, ઈચ્છામિ અણુસાસિ૬.૫૬ પુચ્છિઊણ મએ તુમ્ભ, ઝાણવિથ્થો ઉ જો કઓ; નિમનિયા ય ભોગે હિં, તે સવૅ મરિસેહિ મે. પ૭
