________________
પ્રસ્તાવના
આ જગતમાં જ્યારે જ્યારે શ્રી. તીર્થંકર–પરમાત્માઓ. એક્ષમાર્ગને સાધક આત્માઓના શ્રીસંઘની યથાસ્થિત સ્થાપના કરે છે, અને અનાદિ-અનંત–ઉત્પાદ–વ્યય—અને ધ્રુવામક એવા આ જગતમાંના શુદ્ધાશુદ્ધ સ્વરૂપને સાધક-બાધભાવની મૂખ્યતાવાળી. પરમ–અર્થને પ્રકાશિત કરવાવાળી પ્રરૂપણ કરે છે. ત્યારે ત્યારે તમામ ગણધર ભગવંતે તે પરમ–અર્થને અનંત ભાગ ઝીલે છે અને તેને પણ અનંતમે ખામધ્રુતરૂપે-નિબદ્ધ કરે છે. તેને દ્વાદશાંગી કહેવાય છે. કેમકે તેમાં બાર–અંગશ્રતની રચના હેય છે. તે બાર અંગ–શ્રતમાં છેલ્લું બારમું અંગ તે દષ્ટિ-વાદ હોય છે, આ દૃષ્ટિવાદ -અંગસુત્ર તે હાલ-વિચ્છેદ ગયું છે. એટલે પ્રાપ્ય નથી જ. આ હકીકત જણાવવાની અહિંયાં એટલા માટે જરૂર હતી કે, આ મારા રૂપક-દષ્ટિવાદ–ગ્રંથને કોઈપણ આત્મા ભૂલે ચૂકે પણ તે મહાન અંગસુત્ર-દષ્ટિવાદ સાથે કોઈપણ પ્રકારે સમન્વય ન કરે. આ મારા દૃષ્ટિવાદ ગ્રંથનું પ્રયોજન, સંબંધ, અધિકાર, અને અભિધેય, આ ગ્રંથમાં દર્શાવેલા. ૧૦૮ વિષય સંબંધી શુદ્ધાશુદ્ધાત્વનું સ્યાદ્વાદદષ્ટિએ પરમ જ્ઞાની પુરુષોના વચનના આધારે પરિજ્ઞાન કરાવવું તે છે. તેમાં મારી અલ્પમતિના દોષથી, જે કોઈ ભૂલ-ચૂક વિદ્વાનને જણાય તે, સુજ્ઞજને સુધારી લેશે. એવી મારી નમ્ર પ્રાર્થના છે. આ ગ્રંથ વાંચવાના અધિકારી કદાગ્રહ-બુદ્ધિ વગરના સર્વે જ જાણવા.
લી. સંપાદક શાંતિલાલ કેશવલાલ
