________________
[११] शीयो, दशवकालिक एह रे ॥ लाजविजय गुरू सेवता, वृझिविजय लह्यो तेहरे ॥गणा॥इति॥
॥अथ सप्तमाध्ययन सज्झाय प्रारंभः॥ . कपूर हुवे अति ऊजलो रे ॥ ए देशी ॥ साचं वयण जे नांखिये रे,साची भाषा तेद ॥ सच्चा मोसा ते कहियें रे, साधु मृषा होय जेद रे ॥१॥ साधुजी करजो नाषा शुद्ध ॥ करी निर्मल निजबुछिरे॥सा०॥ कर० ॥ए आंकणो॥ केवल जूठ जिहां होवे रे, तेह असच्चा जाण ॥ साचुं नहिं जू नहीं रे, असत्या अमृषा गण रे ॥ सा० ॥ क० ॥॥ए चारेमाहे कही रे, पहेली भाषा होय ॥ संयमधारी बोलवी रे, वचनविचारी जोय रे ॥सा ॥ क० ॥३॥ कग्नि वयण नवि नांखिये रे, तुंकारो रेकार ॥ कोश्ना मर्म न बोलीयें रे, साचा पण निर्धार रे ॥ सा० ॥ क० ॥४॥ चोरने चोर न जांखिये रे, काणानें न कहे काण ॥ कहीयें न अंधो अंधने
