________________
૩૨૫
૬ સંવર-તત્ત્વ
કરમકો ઘેરે ગેરે નાના કછુ નહી તેરો માત તાત ભ્રાત તેરો નાહી કર ચૂપ હૈ ચિદાનંદ સુખકંદ રાકાકે પૂરન ચંદ આત્મસરૂપ મેરે તૂહી નિજ ભૂપ હૈ ૧ આથ સાથ નાહી ચરે કહેવૂ ગેરત ગરે સંગી રંગી સાથી તેરે જાથી દુખ લહિયે એક રોચ કેરો તેરો સંગી સાથી નહી નેરો મેરો મેરો કરત અનંત દુખ સહિયે ઊખરમે મેહ તૈસો સજન સનેહ જેહ ખેહકે બનાયે ગેહ નેહ કહા ચહિયે - જાન સબ જ્ઞાન કર વાસન વિષમ હર ઈહાં નહી તેરો ઘર જાતે તો સો કહિયે ૨ ઇતિ અથ “અન્ય' ભાવનાતેલ તિલ સંગ જૈસે અગનિ વસત સંગ રંગ હૈ પતંગ અંગ એક નાહી કિન્ન હૈ કરમકે સંગ એક રંગ ઢંગ તંગ હૂયા ડોલ તસ છંદ મંદ ગંદ ભરે દિન્ન હૈ દધિ નેહ અભ્ર મેહ ફૂલને સુગંધ જેહ દેહ ગેહ ચિત એહ એક નહી ભિન્ન હૈ આતમસરૂપ ધાયા પુગ્ગલકી છોર માયા આપને સદન આયા પાયા સબ ધિન્ન હૈ ૧ કાયા માયા બાપ તાયા સુત સુતા મીત ભાયા સજન સનેહી ગેહી એહી તાસો અન્ન હૈ તાજ બાજ રાજ સાજ માન ગાન થાન લાજ ચીત પ્રીત રીત ચીત કાહુકા એ ધન્ન હૈ ! ચેતન ચંગેરો મેરે સબસે એકેરો હોરે ડેરો હું બસેરો તેરો ફેરે નેરો મન્ન હૈ આપને સરૂપ લગ માયા કાયા જાન ઠગ ઉમંગ ઉમંગ પગ મોખમે લગન્ન હૈ ૨ અથ “અશુચ(ચિ) ભાવનાષટ ચાર દ્વાર ખુલે ગંદગીકે સંગ ઝુલે હિલે મિલે ખિલે ચિત કીટ નું પુરી સકે હાડ ગામ ખેલ ઘામ કામ આમ આઠો જામ લપટ દપટ પટ કોથરી ભરી સકે ગંદગીમે જંદગી હૈ બંદગી કરત નત તત્ત વાત આત જાત રાત દિન જીસકે મૈલી થેલી મેલી વેલી વૈલીવદ ફૈલી જૈલી અંતકાલ મૂઢ તેઊ મૂએ દાંત પીસકે ૧ જનની કે ખેત સૂગ રેતકો કરત હાર ઉર ધર ચરન કરી ધરી દેહ દીન રે સાતો ધાત પિંડ ધરી ચમક દમક ઘરી મદ ભરી મરી ખરી કરી વાજી છીન રે પ્રિયે મીત જાર કર કર ન મે રાખ કર આન વેઠે નિજ ઘર સાથ દીયા કીન રે છરદ કરત ફિર ચાટત રસક અંત આતમ અનૂપ તોહે ઉપજેના ઘીન રે ૨ અથ આશ્રવ” ભાવનાહિંસા ઝૂઠ ચોરી ગોરી કોરી કેરે રંગ રસ્યો ક્રોધ માન માયા લોભ ખોભ ઘેરો દેતુ હૈ રાગ દ્વેષ ઠગ ભેસ નારી રાજ ભત્ત દેસ કથન કરન કર્મ ભ્રમકા સહેતુ હૈ ચંચલ તરંગ અંગ ભાનિકે રંગ અંગ ઉદ્ગત વિહંગ મન અતિ ગર ભેતુ હૈ મોહમે મગન જગ આતમ ધરમ ઠગ ચલે જગ મગ જિય એસે દુષ લેતુ હૈ ૧ નાક કાન રાખ કાટ વાટમે ઉચાટ તાટ સહે ગયે બંદી રહે દુખ ભય માનને જોગ રોગ સોગ ભોગ વેદના અનેક થોગ પરે વિલ લાયે દુખ લીયે પીયે જાનને