________________
૩૦
તુરત પડે વસ તેહને,
ગયે દેશ નેપાલ હૈ, ભવિયણ–પ વિકલ અકકલ વિણ બાપડા,
પંખી કરતા કેલિ હો, ભવિયણું દેખી લમણુ મહાસતી,
રૂલી ઘણું ઈણ મેલ હો, ભવિયણ–૬ ચિત્ત ચંચલ પંડળ નરા, વરતે ત્રીજે વેદ છે,
ભવિયણ. તજે સંગત નિત તેહની, કહે જિનહર્ષ ઉમેદ છે, ભવિયણ–.
દુહા અથવા નારી એકલી, ભલી ન સંગતિ તાસ; ધર્મકથા પણ ન કહેવી, બેસી તેહને પાસ–૧ તેહથી અનર્થ હવે ઘણા, શંકા પામે લેક, આવે અછતે આળ શિર, બીજી વાડ વિલેક–૨ ઢાળ ત્રીજી
દેશી ઝતિના જે જે જાતિ રૂપ કુલ દેશની રે, રમણ કથા કહે જેવું; તેહનો બ્રહ્મત કિમ રહે છે, કેમ રહે વ્રત સું નેહરે. પ્રાણ ! નારી કથા નિવાર,
તું તે બીજી વાડ સંભાળ રે.–પ્રાણી -૧
