________________
૨૨૩
વળી ઉત્તમ પુરુષતણી, સંગતે કહીએ ધર્મ, ધરમ આરાધી અનુક્રમે, પામીએ શિવપુર શર્મ. ૩૩૮ ધરમી ઉત્તમ પુરુષકી, સંગતિ સુખની ખાણ; દેષ સકળ દરે ટળે, અનુક્રમે પદ નિર્વાણ. ૩૩૯
એણીવિધ તુમકું હિતભણી, વચન કહ્યા સુરસાલ; જે તુમકુ સચ્ચા લગે, તે કીજે ચિત્ત વિશાલ. ૩૪, દયા ભાવ ચિત્ત આણકે, મેં કહ્યા ધરમ વિચાર; જે તુમ રૂદયમાં ધારશે, તે લેશે સુખ અપાર. ૩૪૧ એમ સબકું સમજાયકે, સબસે અલગ હોય; અવસર દેખી આપણુ, ચિત્તમેં ચિંતે સોય. ૩૪૨ આયુ અલ્પ નિજ જાણ, સમકિત દ્રષ્ટિવંત; દાન પુન્ય કરણી છેકે, નિજ હાથે કરે સંત. ૩૪૩ મહાવ્રતધારી મુનિવરા, સમ્યફ જ્ઞાન સંયુક્ત; ધારક દશવિધ ધર્મના, પંચ સમિતિ ત્રણ ગુપ્ત. ૩૪૪ બાહ્ય અત્યંતર ગ્રંથિ જે, તેહથી ન્યારા જેહ, બહુશ્રુત આગમ અર્થના, મર્મ લહે સહુ તેહ. ૩૪૫ એહવા ઉત્તમ ગુરૂ તણો, પુન્યથી જગ જે હોય; અંતર ખુલી એકાંતમેં નિઃશલ્યભાવ હોય સોય. ૩૪૬ એહવા ઉત્તમ પુરુષને, જગ કદી નવી હોય; તે સમક્તિ દ્રષ્ટિ પુરુષ, મહાગંભીર તે જોય. ૩૪૭ એહવા ઉત્તમ પુરુષકે, આગે અપની બાત; રૂદય ખેલકે કીજીએ, મરમ સકલ અવદાત. ૩૪૮ જોગ જીવ ઉત્તમ કે, ભવભીરૂ મહાભાગ; એહવે જોગ ન હોય કદા, કહેશે કે નહીં લાગે. ૩૪૯
