________________
૨૧૨
દુખ અનંતકી ખાણ એહ, જનમ મરણ ભય જેર; વિષમ વ્યાધિ પૂરિત સદા, ભવ સાયર ચહું ઓર ૨૦૬ એહ સરૂપ સંસારકે, જાણી ત્રિભુવન નાથ; રાજ ઋદ્ધિ સબ છોડકે, ચલવે શિવપુર સાથ. ૨૦૭ નિચે દ્રષ્ટિ નીહાલતાં, ચિદાનંદ સરૂપ, ચેતન દ્રવ્ય સાધર્મતા, પુરણાનંદ સરૂપ. ૨૦૮ પ્રગટ સિધ્ધતા જેહની, આલંબન લહી તાસ; શરણ કરૂં મહા પુરૂષક, જેમ હાય વિકલ્પ નાશ. ૨૦૯ અથવા પંચપરમેષ્ટી એ, પરમ શરણુ મુજ એહ; વળી જિન વાણું શરણ છે, પરમ અમૃત રસ મેહ. ૨૧૦ જ્ઞાનાદિક આતમગુણ, રત્નત્રયી અભિરામ; એહ શરણ મુજ અતિ ભલું, જેહથી લહું શિવધામ. ૨૧૧ એમ શરણું દ્રઢ ધારકે, થિર કરે પરિણામ જબ થિરતા હેયે ચિત્તમાં, તબ નિજ રૂપ વિસરામ. ૨૧૨ આતમ રૂપ નિહાળતાં, કરતાં ચિંતન તાસ, પરમાણુંદ પદ પામીએ, સકલ કર્મ હાય નાશ. ૨૧૩ પરમજ્ઞાન જગ એહ છે, પરમધ્યાન પણ એહ; પરમ બ્રહ્મ પરગટ, પરમ જ્યોતિ ગુણ ગેહ. ૨૧૪ તિણ કારણ નિજ રૂપમાં, ફિરી ફિરી ઉપયોગ ચિહું ગતિ ભ્રમણ મિટાવવા, એહ સમ નહીં કેઈજોગ.૨૧૫ નિજસરૂપ ઉપગથી, ફિરી ચલિત જે થાય; તે અરિહંત પરમાત્મા, સિધ્ધ પ્રભુ સુખદાય. ૨૧૬ તિનકા આતમ સરૂપકા, અવકન કરે સાર; દ્રવ્ય ગુણ પજવ તેહના, ચિંત ચિત્ત મઝાર. ૨૧૭
